Ze wonen nu bijna anderhalf jaar in Rotterdam: Mark (46), Petra (45) en hun kinderen Joachim (17), Anne-Gerie (15), Machteld (13) en Deborah (10). In augustus 2017 ontmoeten Mark en Petra tijdens een vakantie Cees van Breugel. Die vertelt over zijn project ”Hart voor West”, een pioniersplek –voortzetting van de christelijke gereformeerde kerk– in Rotterdam-West die het Evangelie onder buurtbewoners wil verspreiden en onder meer zondagse vieringen verzorgt. „Mij sprak dat meteen aan”, vertelt Mark in hun woonkamer. Petra dacht er anders over. „In Veenendaal hadden we een fijne kerk en de kinderen veel vrienden. Het leek me mooi om te verhuizen, maar pas als de kinderen het huis uit waren.”

Een gesprek met Van Breugel verandert haar visie. Petra: „Na afloop hebben we samen gebeden. Tijdens dat gebed ervoer ik dat God sprak. De nood van de mensen in deze wijk kwam op me af. Ik voelde me geroepen.”

Singles

Sinds augustus 2018 woont het zestal in de zogenoemde leefgemeenschap. In de portiekflat met vier verdiepingen wonen nog twee andere gezinnen en een aantal singles. Een vierde gezin woont om de hoek. Elke woensdag eten ze samen –waarbij mensen uit de wijk ook welkom zijn– en geregeld beginnen ze de dag met een gebedsuur. Mark en Petra zijn via ”Hart voor West” onder meer betrokken bij de Alphacursus en het kinderwerk.

De wijk waarin het gezin woont, is „gemixt.” De randen zijn rijk, binnenin wonen de mensen met lagere inkomens: vluchtelingen, allochtonen. „Er zijn veel gebroken gezinnen”, vertelt Petra. „De man in huis is vaak niet de biologische vader van de kinderen.”

De tegenstellingen in de wijk zijn volgens Petra meer zwart-wit dan in Veenendaal. „De coffeeshops met drugs en wiet zijn hier om de hoek. Verderop het casino en de prostituees. Daarover gaan we in gesprek met de kinderen.”

Mark en Petra houden de band met hun voormalige gemeente –de hersteld hervormde gemeente in Veenendaal– aan. Maandelijks sturen ze gebedspunten door, waar een gebedskring voor bidt. Dat gebed sterkt hen, aldus Mark.

Over hun motivatie om de Biblebelt te verruilen voor de stad zijn Mark en Petra helder. „De talenten die je gekregen hebt, moet je inzetten voor je naaste”, aldus Mark. „Het is mooi om eraan bij te dragen dat mensen hier hun leven weer op de rit krijgen.”

Het stel kan zich vinden in de oproep van Amsterdamse predikanten om als christen in de stad te gaan wonen (zie hieronder). „In de stad kom je de mensen die zondags in de viering zitten ook doordeweeks tegen. Je bent een van hen”, aldus Mark.

Zout

Volgens Petra hebben christenen de taak een zoutend zout te zijn. „Zout moet zich verspreiden, niet samenklonteren. Ik vraag me soms af of we dat niet te veel doen op de Biblebelt.”

Mark en Petra benadrukken dat het niet verstandig is de stap naar de stad te zetten als gezin alleen. „Je hebt elkaar nodig”, zegt Petra. „Ik voel me hier bovendien afhankelijker van God. Dat is de diepste motivatie dat ik niet terug wil naar Veenendaal.”

Oproep oogst bijval en kritiek

Verhuis als christen naar de stad, zo luidde de oproep die een aantal Amsterdamse predikanten maandag deed in Het Parool. Kerkelijke gemeenten in steden lopen leeg, terwijl de kerken op de Biblebelt alleen maar groter worden. De predikanten pleitten ervoor dat christenen de „veilige havens” op de Biblebelt verlaten en zich weer vestigen in de stad. Veel christelijke gezinnen trekken juist weg uit de stad, omdat de huizenprijzen hoog zijn en ouders een veilige omgeving willen voor hun kinderen.

De oproep van de Amsterdamse predikanten kreeg van diverse kanten bijval, onder meer van ds. M. van Dam uit Baarn die de gezinnen in zijn gemeente ook ziet vertrekken. Er kwam ook kritiek: ds. M. J. Tekelenburg, hervormd predikant in Monster, benadrukte op Twitter dat de christenheid ook in veel dorpen en streken klein is. Volgens hem komen in steden juist gemeenten op, onder meer dankzij migrantenchristenen.

Lees ook

Predikanten: Verhuis van Biblebelt naar grote stad