Waarom Turkse bruiloftsgasten toeterend door rood licht rijden
Trouwstoeten veroorzaakten de afgelopen weken op diverse plaatsen in het land overlast. In Rotterdam werd zelfs een agent tegen de vlakte geslagen door een bruiloftsgast. Waar komt de drang om in colonne luid te toeteren en verkeersregels aan de laars te lappen, vandaan?
Groot is de verontwaardiging als eind augustus in Rotterdam een bruiloftsgast een politieagent neerslaat. Ook op andere plekken in het land veroorzaken trouwstoeten problemen. Maandag wordt een overlast veroorzakende bruiloftsstoet op de A4 bij Hoofddorp door de politie aan de kant gezet. In februari slingert de politie een groep feestvierders op de bon in Den Haag. Ze negeren rood licht, geven geen richting aan en maken herrie. In juni misdragen bruiloftsgasten zich op de Coolsingel in Rotterdam. De politie maakt een einde aan het feest.
Muziek
Trouwstoeten zijn volgens cultureel antropoloog Ibrahim Yerden, werkzaam bij de instelling Maatschappelijke Veerkracht, een vast onderdeel van Turkse en Marokkaanse bruiloften. „In de trouwstoet laten de bruiloftsgasten hun vrolijkheid zien aan de omgeving. Muziek op straat, zoveel mogelijk dure auto’s achter elkaar, toeteren: het hoort er allemaal bij.”
Yerden doet sinds 1995 onderzoek naar de Marokkaanse en Turkse gemeenschap in Nederland. Trouwen in deze culturen is volgens hem „niet alleen iets tussen twee mensen, maar zeker ook tussen twee families.” Hij schat dat 90 procent van de Turken en Marokkanen trouwt binnen de gemeenschap.
Bruiloftsgast in stoet slaat agent knock-out
De trouwstoettraditie komt uit de landen van herkomst: Turkije en Marokko (het Rifgebergte). Familie van de bruidegom haalde vroeger met het hele gezelschap op paarden de bruid op, vertelt Yerden. „Turken en Marokkanen zetten de traditie in Nederland voort, al veranderden in de loop van de jaren de middelen.”
Yerden vindt het opvallend dat de huwelijkstraditie in de derde generatie nog steeds bestaat. „Deze jongelui zijn in Nederland geboren en beïnvloed door de Nederlandse cultuur. Maar de traditie hebben ze op jonge leeftijd van hun ouders geleerd.”
Volgens de cultureel antropoloog botst de informele cultuur van Marokkanen en Turken met de formele van Nederlanders. „Een autochtone Nederlander kijkt raar op van zo’n bruiloft op straat. Lawaai moet in huis of in een zaal, vindt hij. Wat de een ervaart als feest, ervaart een ander als last.”
Meldplicht
Dat er bij het incident in Rotterdam een agent bewusteloos werd geslagen, is volgens Yerden te wijten aan „stoer gedrag” tijdens de trouwdag. Jongeren van de nieuwe generatie zijn mondiger dan hun ouders en grootouders, ziet hij. „De eerste en tweede generatie durfde niet zo’n lawaai te maken op straat. Deze jongeren zijn luidruchtiger.”
Yerden keurt het gedrag af. „Als zo’n stoet met vijftig auto’s achter elkaar vertrekt van het huis van de bruidegom, moeten ze zich net zo goed aan de verkeersregels houden.”
De Rotterdamse burgemeester Aboutaleb noemde het neerslaan van de agent eerder op Radio Rijnmond „schandalig.” Rotterdam overweegt na het incident een meldplicht in te voeren voor trouwstoeten, zoals die in Antwerpen al bestaat. De maatregel zou de overlast moeten inperken.
Yerden voelt wel voor een meldplicht. „Wetgeving kan de bruiloft in goede banen te leiden. Anders krijg je ongelukken. Daarmee verpest je het leven van jezelf en van anderen.”
Een feest –of dat nu door een Nederlands of door een Turks persoon wordt georganiseerd– mag volgens de cultureel antropoloog nooit last veroorzaken voor een ander. „Als je een feest geeft op straat, moet je je aanpassen aan je omgeving. Elkaar accepteren, daar begint het mee.”