Aardbeving maakt Groningers „giftig”
Opnieuw is Groningen opgeschrikt door een aardbeving. Een heel forse, woensdagmorgen. „We worden hier giftig van.”
„Kijk”, wijst Sip Woudstra (54) naar een buitenmuur van zijn woning in het Groningse dorp Westerwijtwerd. „Hier zie je een scheur lopen.”
De garagehouder werd woensdagmorgen opgeschrikt door een aardbeving met een kracht van 3,4 op de schaal van Richter. Het is de op twee na zwaarste beving in de provincie als gevolg van gaswinning. „Ik hoorde rond zes uur een doffe knal. Het huis schudde en kraakte”, vertelt Woudstra aan de keukentafel. „Alsof een vrachtwagen tegen de woning aanreed.” Een eerste inspectie leerde hem dat de beving diverse scheuren heeft veroorzaakt.
Kroonluchter
De calamiteit deed hem terugdenken aan de aardbeving in 2012 in het een paar kilometer verderop gelegen Huizinge. Die had een kracht van 3,6 op de schaal van Richter en is tot dusver de zwaarste in Groningen. „Toen zat ik ’s avonds tv te kijken. De kroonluchter zwiepte heen en weer. Geschrokken mensen gingen de straat op.”
Groningers zijn zo’n beetje gewend geraakt aan bevingen. En ze zijn wantrouwend. Of politiek Den Haag van goede wil is om de duizenden gedupeerden bij te staan? „Eerst zien, dan geloven”, reageert Woudstra. Velen zijn gefrustreerd over de schadeafhandeling door de NAM, verantwoordelijk voor de gaswinning. Woudstra leed in 2012 zo’n 20.000 euro schade. „Ik kreeg maar de helft vergoed.”
De gaswinning bij het Groningse dorp mag dan –nagenoeg– zijn stilgelegd, Woudstra beseft dat daarmee de problemen niet voorbij zijn. „We zullen nog dertig jaar de naweeën voelen.”
De provincie Groningen en het waterschap Noorderzijlvest kondigden woensdagochtend aan inspecties te verrichten in het gebied. Daarbij wordt onder meer gekeken naar schade aan bruggen en sluizen. Premier Rutte zei bij omroep WNL dat „de gaswinning echt is veranderd in een nachtmerrie.”
In Westerwijtwerd, een dorpje dat je na pakweg honderd stappen weer uit bent, hangen her en der vlaggen halfstok. Zoals bij de woning van Gerhard Visker, coördinator bij de Groninger Bodembeweging. Toen Visker om „5.47 uur” uit zijn slaap werd opgeschrikt door een „enorme knal trilden de ramen en de kasten.” Groningers zijn het zat, benadrukt Visker. Hij staat in het dorp naast een kaal stuk grond. Daar is recent een door de bevingen onbewoonbaar geraakt huis gesloopt. „Mensen zijn kwaad. Onze regering speelt met onze veiligheid.”
Frustratie is ook te horen in de stem van boer Tjark Reinders (39). „We worden hier zo giftig van. De tijd van gemoedelijkheid is voorbij. De overheid kan niet zomaar jaren ongestraft gas onder ons wegpompen.” Net buiten het dorp heeft hij samen met zijn vrouw Jozien (34) een melkveebedrijf. Zij was woensdagmorgen rond zes uur al aan het werk in een schuur. „Ik voelde het trillen, hoorde een doffe dreun en toen was het voorbij.” Haar man: „We zijn hier nog lang niet van af.”
