Jeruzalem op een fraaie donderdagmorgen. Het verkeer is even chaotisch als altijd. De stad uitkomen is geen geringe opgave. Maar eenmaal op de snelweg zet chauffeur Mohammed er flink de vaart in. In ijltempo daalt hij de heuvels af, op weg naar de kust.

Weinig doet onderweg vermoeden dat Israël en Hamas twee weken geleden bijna in een oorlog verzeild raakten. Aan de rand van de Gazastrook is het beeld echter anders. Nog steeds staan tientallen tanks in het veld opgesteld, klaar om in actie te komen. Maar de spanning is eraf. Voorlopig althans. De ene na de andere dieplader passeert om militair materieel af te voeren.

„Je bent twee weken te laat”, grapt Amit Ades. Ze woont met haar man en twee kinderen in kibboets Kfar Aza, met uitzicht op Gaza-stad. „Toen was het hier een gekkenhuis. Het luchtalarm ging voortdurend af en we hebben veel tijd in de versterkte kamers en de schuilkelders doorgebracht.”

Vrede

Veiligheid is dan ook prioriteit nummer één voor de inwoners van Kfar Aza. Ook bij de verkiezingen van aanstaande dinsdag. Premier Netanyahu mag dan de reputatie hebben dat hij bij uitstek de man is die de rust in het land heeft gehandhaafd, voor Ades gaat dat niet ver genoeg.

„Netanyahu geeft niets om ons”, vindt ze. „Hij is hier alleen even voor zijn verkiezingscampagne geweest, maar verder zien we hem nooit.”

Pleit Ades dan voor een hardere aanpak van Hamas? Integendeel, benadrukt ze. „Dat zeggen ze in Sderot: maak ze allemaal maar dood. Als je dat hier uitkraamt, ben je niet welkom. Zo zijn wij hier niet. Zelfs twee weken geleden, toen het heel gevaarlijk was, heb ik nog gezegd dat ik niets liever dan vrede met de inwoners van Gaza wil.”

Toen Ades 2,5 jaar geleden in Kfar Aza kwam wonen, was het rustig. „Maar mijn man heeft me altijd gewaarschuwd: het is niet de vraag of, maar wanneer het geweld weer losbarst. Toen ik voor het eerst een luchtalarm meemaakte, barstte ik in huilen uit. Deze week was er hier in de buurt een zware explosie. Mijn zoontje greep me vast en vroeg wat er aan de hand was. Moet je dat je kinderen aandoen? De kans dat je wordt geraakt is statistisch vrij klein. Maar de mentale druk is heel schadelijk.”

Dinsdag zal Ades op de uiterst linkse Meretzpartij stemmen. „Die zal de verkiezingen nooit winnen, maar heeft zich altijd voor werkgelegenheid en verbetering van de positie van vrouwen ingezet.”

Wie de stembusstrijd wél zal winnen, is voor de Israëlische een vrijwel uitgemaakte zaak. „Netanyahu gaat het weer redden. Er zal dus niets veranderen, ben ik bang.”

Motivatie

Alles blijft bij het oude, meent ook Dafna Rousso. „Ik hoop dat Bibi het veld ruimt, maar ik ben daar niet optimistisch over. Het is tijd voor verandering. We hebben een paar nieuwe ogen aan de top nodig. Netanyahu ziet alleen zichzelf, dat is zijn enige motivatie. Veel mensen in Israël geloven hem echter nog steeds; dat is een groot probleem.”

De situatie in de Gazastrook is ook voor Rousso het belangrijkste thema. „Als Bibi aan de macht blijft, zal onze relatie met de buren niet verbeteren. Er is een fundamentele verandering nodig in de manier waarop wij tegen hen aankijken. De mensen aan de andere kant van het hek hebben niets te verliezen. Daar zorgt Hamas wel voor. Het wordt tijd dat Gaza op het niveau van de 21e eeuw wordt gebracht.”

Op welke partij ze gaat stemmen, weet Rousso nog niet. „We hebben eerlijke mensen nodig, zonder hypocrisie. Wie dat zouden moeten zijn? We hebben al tien jaar geen ervaring met een alternatief voor Netanyahu, dus ik zou het niet weten.”