„We gaan los”, zegt Bakker, blauw mutsje op, achter het stuur van zijn Land Rover op het Terschellinger strand. „Eerst gooien we de grote stukken vuilnis op de kar.”

Samen met tientallen andere eilanders reinigt hij deze donderdagmorgen de kustlijn. Die ligt bezaaid met troep. Stukken hout, plastic, piepschuim. „Ik ben blij dat dit geen olieramp is”, zegt Bakker, terwijl de zon boven de duinen klimt.

Ruw weer

In de nacht van dinsdag op woensdag verloor de MSC Zoe, een van de grootste containerschepen ter wereld, zo’n 270 containers tijdens ruw weer. Dat gebeurde nabij het Duitse eiland Borkum.

De inhoud van enkele van die containers is op de stranden van diverse Waddeneilanden beland, zoals Terschelling. Speelgoed, tv-apparatuur, IKEA-opbergbakjes, rieten manden, auto-onderdelen. Veel spul is aangetast door het zoute water.

Bakker vond onder meer portemonnees langs het water. „Er zat verpakkingsmateriaal in. Helaas geen dollars.”

Om de 20 meter stopt Bakker zijn terreinwagen. Dan gooien hij en zijn kameraad Wim Rolff hoopjes troep in de kar achter de auto. Jachthond Loa draaft dapper mee. „Hij snapt het even niet”, zegt Bakker. „Normaal gesproken moet hij konijnen ophalen. Nu zijn we op zoek naar stukjes hout en plastic.”

Vogels

Vlak bij de bruisende branding ruimt Ingrid Schuur rommel op. „Alle kleine beetjes helpen”, verzucht de 44-jarige Terschellingse vrouw. „Het is een zootje. Het is niet goed voor vogels en ander dieren als deze troep de zee of de duinen inwaait.” Ze laat op haar telefoon een merkje van een aangespoelde tuinstoel zien. „Jutlandia. Grappig, hè.”

Somber klinkt mede-eilandbewoonster Elly de Graaf. „Wat een puinhoop. Dit is niet leuk meer. Moet je kijken wat we uit andere landen hier allemaal naartoe slepen. Plastic speelgoed, waardeloze schoenen. Wat kopen we een rotzooi. Spullen die we allemaal niet nodig hebben.”

De rederij van het containerschip dat de 270 containers heeft verloren is een bergingsoperatie gestart. Schepen die met sonar zijn uitgerust proberen de op zee ronddobberende containers op te sporen. In drie containers zitten vaten met organisch peroxide in poedervorm. Het kan gevaarlijk zijn om daarmee in aanraking te komen.

Paardjes

Woensdagavond, kwart voor elf. Marleen Zorgdrager (47) koerst haar quad over een duister duinweggetje naar het dorpje Formerum op Terschelling. In de kar achter het voertuig zit dochter Berber (21). De twee komen net terug van een tochtje op het strand.

„Erg grappig dat er zo veel my little pony’s zijn aangespoeld”, lacht moeder Zorgdrager, die bij een paardenverhuurbedrijf werkt. Ze hebben zo’n honderd van de speelgoedpaardjes meegenomen. „We gaan misschien een opvangcentrum voor my little pony’s beginnen. Dan verkopen we dat speelgoed voor een goed doel.” Dochter Berber: „Heel leuk is dat onze hond op het strand telkens alleen maar die speelgoedpaardjes eruit pikte en naar ons toebracht.”

Moeder: „Voor een nichtje hebben we een paar sandaaltjes met glitters meegenomen. Gelukkig zaten ze aan elkaar vast. Anders moet je eerst een linker en een rechter in de juiste maat bij elkaar zoeken.” Dochter: „Topkwaliteit is het niet, maar als je ze even in een emmer zoet water schoonmaakt, kun je ze best dragen.”

Rommel

Aan alle kanten is te merken dat Terschellingen bevangen is door jutterskoorts. Tegen halfelf woensdagavond, de sterren pinkelen aan een gitzwarte hemel, zwaaien de lichtbundels van terreinwagens over het donkere strand. Zelden spoelden er in één keer zo veel overboord geslagen spullen aan op het eiland. Het is alweer een jaar of acht geleden dat er in een keer een berg voorwerpen aan kwam drijven.

Kliko

Op het strand heerst een „leuke sfeer”, zegt moeder. „Iedereen is opgewonden en blij.” Haar dochter: „Als je een studie psychologie doet, moet je hier zijn. Kun je iets van het menselijk gedrag zien. De een is hebberig, een tweede laat wat voor een ander liggen.” Zodra een jutter een vondst doet, zijn anderen er als de kippen bij om een graantje mee te pikken. „Als meeuwen die op een frietje op de haven duiken.”

In het pikkedonker komen drie lampjes dichterbij. Kevin (29), zijn zus Laura (22) en een andere eilander, de 21-jarige Dorina, komen net terug van een speurtochtje. „Alles is al leeggeroofd.” Eerder woensdag vonden Kevin en Laura twee tv-onderdelen. Aangetast door het zeewater. „Dus dat spul ligt al in de kliko.”