De rechtsgang naar de generale commissie voor de behandeling van bezwaren en geschillen is met voldoende waarborgen omkleed. Dat is een van de conclusies die het gerechtshof in Den Haag trekt in het arrest dat het donderdag in de kerkvoogdijkwestie wees.
Daarmee geeft het Haagse hof de hervormde kerkelijke rechter een stevige steun in de rug. Uitspraken van de generale commissie kun je serieus nemen. Dat de generale commissie onvoldoende afhankelijk zou zijn van de landelijke kerk acht het hof niet bewezen. De vrijbeheergemeenten hadden dit gesteld.
Het argument dat de leden van de generale commissie door één van de procespartijen, de generale synode, worden benoemd, noemt het arrest onvoldoende. Het Haagse hof vindt het aannemelijk dat de leden van de commissie zijn benoemd, omdat zij „in het bijzonder zijn gekwalificeerd, onder meer uit hoofde van hun onafhankelijkheid.”
Dat de secretaris die in 1997 en 1998 aan de generale commissie was toegevoegd (mevrouw mr. T. M. Willemze; red.) tegelijk beleidsmedewerker van het moderamen was, vormt voor het hof ook geen probleem. „Er staat niet vast dat het betrokken staflid, dat ook geen deel uitmaakte van de commissie, bij de besluitvorming in deze zaak betrokken is geweest.”
En het feit dat er in de kerkelijke rechtspraak geen hoger beroep mogelijk is, tast op zichzelf een beslissing van de commissie ook niet aan, aldus het arrest. Het hof merkt daar nog bij op dat de gemeenten gebruik hebben gemaakt van de mogelijkheid de beslissing van de kerkelijke rechter aan te vechten bij de burgerlijke rechter.
