Het is niet eenvoudig om een afspraak te maken. Vader woont in Urk, zijn zoon vestigde zich meer dan een jaar geleden in Holten. Het lukt aan het eind van de vakantieperiode, als Johannes op een maandagochtend nog vrij is en de dienst van zijn vader pas ’s middags begint. Die komt zelf naar de Sallandse Heuvelrug. „Ik rijd graag. Dan ben je niet met andere dingen bezig en kun je rustig nadenken.”

In 1982 werd drs. P. C. Hildering de vierde huisarts in Urk. Lachend: „Als 9-jarige jongen riep ik nog dat ik buschauffeur wilde worden.” Maar de keuze voor het huisartsenbestaan paste beter. Daar lag zijn hart. „Het is de breedste medische opleiding en je staat het dichtst bij de mensen.”

De arts, aangesloten bij de christelijke gereformeerde Ichthuskerk, werd al spoedig onder meer actief voor de vrijwilligersambulance, de plaatselijke EHBO en het Rode Kruis. Enige tijd was hij lid van Provinciale Staten van Overijssel voor de CU. Die nevenfuncties heeft hij niet meer, maar hij is nog steeds voorzitter van het (landelijke) Nederlands Artsenverbond (NAV).

Met een druk huisartsenbestaan, waarin nog steeds ook een deel van de bevallingen tot de werkzaamheden van de dokter behoren, en door zijn nevenfuncties was hij maar weinig thuis. „Onze oudste vond dat, zo bleek later bij zijn studiekeuze, niet leuk. Maar ik denk dat het huisartsenbestaan in zijn algemeenheid niet erg negatief is overgekomen”, aldus Hildering. Dat bleek, want zijn jongste zoon Johannes koos voor geneeskunde. Net als jongste dochter Caroline, die nu aan haar tweede jaar specialisatie huisartsengeneeskunde bezig is.

Kanteling

Het was nog meer dan de Urker huisarts had verwacht. „In mijn achterhoofd zat wel altijd de hoop dat een van de kinderen in mijn voetsporen zou treden.” Het leek er zelfs geruime tijd op dat Johannes de praktijk zou overnemen, op termijn met zijn zus erbij.

De keus voor geneeskunde viel Johannes niet moeilijk. „Biologie had mijn voorkeur en daarbinnen steekt geneeskunde er met kop en schouders bovenuit. Ik wilde altijd graag met mensen werken.” Hij volgde verschillende aanvullende studies en behaalde ook zijn master in de gezondheidswetenschappen. Na zijn opleiding werkte Johannes enige tijd bij een kleine apotheekhoudende huisartsenpraktijk in Blokzijl. Daarnaast vulde hij voor één dag per week een vacature op bij zijn vader, ontstaan door een zwangerschapsverlof.

Zijn toekomstbeeld kantelde tijdens een kennismaking met de geestelijke gezondheidszorg. „Toen ik een halfjaartje meeliep in de ggz vond ik dat buitengewoon interessant. Het is minder vluchtig dan het huisartsenbestaan. Dat richt zich op klachten op een bepaald moment. De psychiatrie geeft meer inzicht in de invloed van gebeurtenissen op het leven van mensen. Het biedt de mogelijkheid om meer de diepte in te gaan. Met de vraag waarom mensen doen wat ze doen.” Vorig jaar verruilde hij Urk voor Holten. „Ggz-instelling Dimence heeft kantoren in Almelo, Deventer en Zwolle. De natuur is hier prachtig, dus de keus was niet zo moeilijk.”

Zijn vader herkent de specifieke aandacht van zijn zoon voor meer kwetsbare mensen wel. „Dat heeft hij echt van zijn moeder.” Hij moest echter wennen aan de gedachte dat een van zijn beoogde opvolgers wegviel. „Maar ik heb wel altijd gevonden dat hij zijn eigen route moet volgen.” Johannes ging als basisarts in de ggz aan de slag. Volgend jaar start hij de vierenhalf jaar durende studie voor psychiater.

Droge humor

Hun karakters vertonen grote gelijkenissen. Ze sommen moeiteloos een aantal aspecten op. „We zijn allebei rationeel, analytisch ingesteld, hebben enigszins droge humor, zijn relatief solistisch en houden op z’n tijd van rust.” Zelfs een gedeelte van de boekenkast van vader Peter werd door Johannes in de loop van de jaren geplunderd. „Dat gold zeker voor de sciencefiction waar m’n vader in het verleden enige tijd aan verslingerd was.” Die boekenkast van de leesgrage vader bevat ook veel theologische werken en boeken over kerkgeschiedenis.

Net als zijn vader houdt Johannes van lezen. „En ik houd van wandelen, van de natuur en van een spelletje op de pc.”

De verschillen zijn wat minder sterk zichtbaar. Hoewel Johannes het standpunt van zijn vader met betrekking tot abortus en euthanasie deelt, houdt hij zich in de publieke discussie afzijdig. „Een aantal zaken is realiteit en niet meer terug te draaien.”

Hildering senior wil daarentegen zijn prolifestandpunt het liefst met zo veel mogelijk mensen delen. „De huidige abortus- en ook euthanasiepraktijk is echt doorgeschoten en niet normaal. Gelukkig zijn er artsen die er niet aan willen meedoen.” Dat zijn er volgens hem veel meer dan menigeen veronderstelt. „Islamieten, joden, een deel van de christenen, maar ook anderen die hun mening niet op religieuze opvattingen funderen.”

Het uitdragen van de mogelijkheden om euthanasie te voorkomen door middel van goede pijnbestrijding moet volgens hem breed worden verspreid. „Het is belangrijk dat mensen die voor wat betreft hun mening op de wip zitten, ook de tegengeluiden vernemen.”

Johannes geeft aan dat hij als basisarts niet of nauwelijks wordt geconfronteerd met vragen over euthanasie. Daarin komt wellicht verandering als hij in de toekomst als psychiater werkzaam zal zijn. „Dat zie ik tegen die tijd wel. In ieder geval ben ik geen andere mening toegedaan dan mijn vader.” Peinzend: „Misschien ben ik wat minder conservatief.”

CU of SGP

Een verschil met Hildering senior is dat hij er bewust voor kiest om geen nevenfuncties te bekleden. „Niet alleen met het oog op de komende studie, die al zwaar genoeg is, maar ook omdat ik zo veel mogelijk vrije tijd in en met het gezin wil doorbrengen.”

Ook politiek lopen hun wegen enigszins uiteen. Peter Hildering nam afscheid van de partij die hij enige tijd diende in de Provinciale Staten van Overijssel, de ChristenUnie. „Dat was na de eerste regeringsdeelname. Ik vond dat niet kunnen.” Sindsdien is hij niet meer aangesloten bij een politieke partij. „Ik stem in de regel nu SGP.”

Johannes is nooit lid geworden van een politieke partij. „Meestal stem ik CU, maar ik heb ook weleens een andere partij gekozen. Belangrijk voor mij is het programma. Ik kijk er dan vooral naar hoe men zich profileert op het terrein van verduurzaming en vergroening.”

Of hij zich nog een beetje Urker voelt? „Urk is een prachtige plek met een eigen cultuur, maar ik had er geen moeite mee om het te verlaten. Ik ben er wel geboren, maar daarmee ben je nog geen echte Urker.”

Vader en zoon spreken elkaar regelmatig. Telefonisch en tijdens bezoekjes. „Dan zijn onze beroepen en de inhoud daarvan vaak onderwerp van gesprek.”

zomerserie Vader en zoon

Deel 5 (slot): Peter en Johannes Hildering.

Peter Hildering

Peter Hildering (65) is huisarts in Urk. Landelijk geniet hij vooral bekendheid als voorzitter van het Nederlands Artsenverbond (NAV). Het NAV verenigt artsen met een prolifestandpunt en mengt zich vooral in tal van discussies over abortus en euthanasie.

Hildering is afkomstig uit Amsterdam. In 1982 streek hij neer op het voormalige eiland. Hij studeerde geneeskunde aan de VU in zijn geboorteplaats. De NAV-voorzitter is gehuwd, heeft twee zoons en twee dochters en is aangesloten bij de christelijke gereformeerde kerk Ichthus.

Johannes Hildering

Johannes Hildering (33) is de jongste zoon van Peter. Hij studeerde ook geneeskunde aan de VU. Enige tijd was hij werkzaam in een artsenpraktijk in Blokzijl en parttime verbonden aan de praktijk van zijn vader. Sinds vorig jaar woont hij in Holten en is basisarts bij ggz-instelling Dimence. Volgend jaar begint hij de opleiding voor psychiater. Johannes is gehuwd en heeft twee dochtertjes (5 en 3). Hij is nog op zoek naar een bij hem en zijn gezin passende kerkelijke gemeente. Die zoekt hij in evangelische kringen.