Fel weerkaatst de zon op de grillige vormen van de rotsen in de Negevwoestijn. De airco zwoegt om de hitte buiten de auto te houden. In de ogenschijnlijk dorre wildernis doemt plotseling een groene oase op.

„Kijk, hier telen we spinazie. En hier mirre.” Tobias Strijker geeft een rondleiding door het Vidor Center in de Negev, even ten zuiden van de Dode Zee. In halfronde kassen en in de openlucht wordt een keur aan gewassen gekweekt, specifiek aangepast aan de omstandigheden in de woestijn.

In de kassen zijn Thaise en Filipijnse arbeiders bezig met het onderhoud van de gewassen. „Veel Israëliërs houden er niet van hun handen vuil te maken”, zegt Strijker. „Daarom vliegen we al die oosterse gastarbeiders in.”

Strijker volgde de landbouwhogeschool in Nederland en leerde tijdens een stage in Israël zijn vrouw kennen. Sindsdien woont hij in het land – „en ik wil er voorlopig ook niet meer weg”, zegt hij stellig.

„Het belangrijkste is druppelirrigatie, een Israëlische uitvinding”, vertelt Strijker tijdens een rondleiding door het centrum. „We proberen de optimale hoeveelheid water te bepalen waarmee een gewas kan overleven. Water is hier probleem nummer één. We zitten hier in de Aravavallei. We moeten hier tot wel 1,5 kilometer diep boren bij waterbronnen te komen.” Op watergebied zijn we hier heel ver. Er zijn plannen voor een leiding van Eilat naar de Middellandse Zee. Ook gebruiken we biologische filters om gebruikt water te zuiveren.”

Samen met Jordanië en de Palestijnse Autoriteit heeft het Vidor Center een systeem ontwikkelt dat zout water via zonnepanelen ontzilt om er bruikbaar water voor bevloeiing van te maken. Ook wordt veel onderzoek gedaan naar geneeskrachtige stoffen in gewassen, onder andere tegen kanker.

Israël mag dan op het vlak van irrigatie toonaangevend zijn, de Landbouwuniversiteit van Wageningen is nog altijd nummer één in de wereld, zegt Strijker. „We maken veel gebruik van ‘Wageningen’. We krijgen hier ook veel stagiairs. Momenteel begeleid ik zestig studenten uit Kenia. Het is mooi dat de kennis ook op die manier wordt uitgedragen.”

Zelfs uit de Gazastrook komen Palestijnse boeren naar het Vidor Center om kennis op te doen. Ook levert Israël dadels aan Arabische afnemers – voor het Suikerfeest. Strijker: „Ze haten Israël, maar wij zorgen wel voor de dadels.”