Voor de derde keer in zo’n vijf jaar tijd werd dinsdag de pluimveehouderij van een boerenfamilie in Kamperveen geruimd. Opnieuw steekt in deze regio de vogelgriep de kop op.
Donkere wolken drijven over de landerijen bij Kamperveen. Het is regenachtig. Afzethekken, rood-witte linten, mannen in ontsmettingspakken: voor de mensen hier op het platteland nabij Kampen zijn het inmiddels bekende beelden. De besmettelijke vogelgriep treft Kamperveen opnieuw.
Voor de derde keer is het raak bij een eendenhouderij aan de Leidijk. In 2014 en 2016 werd het bedrijf ook al getroffen door vogelgriep. Dinsdag werden 30.000 eenden geruimd. „Dit is een ramp voor de getroffen familie. Drie keer in een jaar of vijf zien ze hun bedrijf naar de knoppen gaan”, zegt Benno Bruggink, zegsman van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA), terwijl hij in de regen voor de getroffen boerderij staat.
Wilde vogels
In verband met het reinigingsproces duurt het enkele maanden voordat de pluimveehouderij zijn bedrijfsactiviteiten weer kan hervatten. Dinsdag werden op een naastgelegen boerderij ook 40.000 vleeskuikens gedood. Dat alles in een poging het vogelgriepvirus de kop in te drukken.
De vogelgriep treft ook zo’n twintig omliggende bedrijven hard. Zo mogen in een straal van 10 kilometer de komende maand geen pluimvee, eieren, strooisel en mest worden vervoerd. „De regio hier zit op slot”, zegt Bruggink.
Hoe kan het dat de vogelgroep hier rond Kamperveen zo vaak weer de kop opsteekt? Bruggink: „In dit gebied bevindt zich veel water. Vermoedelijk wordt het virus overgedragen via wilde vogels. Eenden lijken erg gevoelig voor het virus. Als ik het zo bekijk, heeft de uitbraak niet te maken met de bedrijfsvoering. Die is denk ik op wel op orde.”
Strop
Plattelanders in de omgeving leven mee met de getroffen boerengezinnen. „Ons kent ons hier”, zegt veehouder Evert Schoonhoven (74) op zijn erf. „Het is erg wat de gedupeerden overkomt. Weer hebben die mensen een grote, financiële strop. Misschien is het voor sommige kippenhouders die op slot moeten wel einde verhaal.”
Ook fruitverkoper Jacques van Marle, die op enkele kilometers afstand van de getroffen eendenhouder woont, heeft te doen met de gedupeerde families. „Het is gewoon een drama. Je doet je stinkende best, wordt aan alle kanten gecontroleerd en wordt buiten je eigen schuld om toch geconfronteerd met vogelgriep. Dat geeft verdriet. Mensen moeten door een diep dal. Mij zou de moed in de schoenen zinken. Al geldt ook: zonder strijd geen overwinning. Dinsdag was het regenachtig op de markt. Dan hoop je dat het een dag later weer beter gaat.”
Buren hielpen eerder gedupeerden van de vogelgriep. „Zij kregen ingezamelde boodschappen. Om hen een hart onder de riem te steken.”
