Ds. M. Joosse, predikant van de gereformeerde gemeente te Ede, werd vorige maand benoemd tot voorzitter van het deputaatschap evangelisatie van de Gereformeerde Gemeenten. Over zijn motivatie voor het evangelisatiewerk: „Het is mijn diepe overtuiging dat een leven in de wereld leeg en doelloos is, en dat het leven met de Heere oneindig veel rijker is. Dat willen we in het evangelisatiewerk uitdragen, want God is het waard is om gekend, gediend en gevreesd te worden.”

Straat- en folderwerk

In de tijd dat Joosse nog ouderling was in de gereformeerde gemeente te Vlaardingen, was er al liefde tot het evangelisatiewerk. Hij deed mee met straat- en folderwerk en raakte betrokken bij het werk van de classicale evangelisatiecommissie Rotterdam. „Als er genade in je leven mag zijn, komt er ook iets van een verlangen om een ander te vertellen hoe goed God is.”

Ds. Joosse werd in 2007 predikant in Hendrik-Ido-Ambacht en nam in 2016 een beroep aan naar Ede. Tussentijds werd hij door de generale synode benoemd tot deputaat voor evangelisatie (eerst secundus, later primus). Nu is hij voorzitter geworden, in de plaats van ds. B. Labee die zijn voorzitterschap neerlegde omdat hij benoemd werd tot docent aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten in Rotterdam.

Secularisatie

Het deputaatschap evangelisatie behoort binnen de Gereformeerde Gemeenten tot de grotere deputaatschappen. „Nederland is in korte tijd grotendeels geseculariseerd. De kerkelijke neergang is groot. Een halve eeuw geleden was Nederland een christelijk land. Op zondag zaten de kerken vol en binnen de reformatorische zuil voelden we ons veilig. Van al die dingen is inmiddels weinig meer overgebleven. De secularisatie heeft ons door elkaar geschud. Het Kerstfeest is vervallen tot een beetje gezelligheid onder een kerstboom. Je buren hebben er meestal geen flauw idee van waar het in de kerk over gaat. Meer dan ooit hebben we uit te dragen wie we als kerkmensen zijn, hoe we denken en in Wie we geloven. Wij dragen een verantwoordelijkheid voor de mensen die buiten zijn. Als de buurman niet weet dat hij naar de eeuwigheid reist, heb je wel een taak.”

Rustig koffiedrinken

Ds. Joosse vertelt het bekende verhaal over een ontmoeting tussen een gemeentelid en iemand uit het dorp die nog nooit in de kerk was geweest. „De dorpsbewoner vroeg eens aan de kerkmens: „Geloof je nu echt wat er allemaal in de kerk verteld wordt, dat je in de hemel komt als je in Jezus gelooft, en dat je in de hel komt als je niet in Jezus gelooft?” Ja, dat geloofde de kerkmens echt. Waarop de ander tegen hem zei: „Maar als mijn situatie dan zó ernstig is, waarom heb je mij dan nog nooit gewaarschuwd? En als je nu echt gelooft dat ik voor eeuwig verloren ga, hoe kun je zondags na de kerkdienst dan zo rustig koffiedrinken?””

Is evangeliseren een opdracht voor de kerk, een verantwoordelijkheid voor een deputaatschap of voor de hele gemeente?

„Niemand kan hier onderuit. Niemand mag zwijgend zijn naaste verloren laten gaan. Het kerkelijk bewustzijn binnen de gemeente groeit. Dat krijgt gestalte in folderwerk in de stad, in kinderwerk op het dorp of in het uitnodigen van de buren voor een maaltijd met Kerst. Ook worden hier en daar kerkdeuren geopend zodat omwonenden eens een kijkje kunnen nemen in het kerkgebouw.”

De kerk die niet aan evangelisatie doet, is geen kerk?

„De Bijbel maakt het ons duidelijk genoeg dat wij een zoutend zout en een lichtend licht dienen te zijn. We hoeven niet allemaal evangelist of veldwerker te worden, en we hoeven ook niet allemaal de straat op, maar wie het leven met de Heere kent, zal als het goed is ook iets kennen van een verlangen om dat leven de ander aan te prijzen. Iemand die zegt genade te kennen maar nooit eens bewogen is met het heil van de naaste, zou zichzelf nog eens moeten onderzoeken. Ik dacht pas: als iedereen nu eens één ander mens bij de kerk zou brengen, wat zou het er dan al anders uitzien in Nederland.”

De Bijbelse boodschap moet eenvoudig worden gebracht, maar mag niet worden versimpeld. Hoe eenvoudig kan het zijn?

„De boodschap mag op z’n allereenvoudigst gebracht worden, maar we moeten wel onbevangen blijven zeggen dat een mens tot God bekeerd moet worden, dat we een nieuw hart nodig hebben, ook al moet je dat vandaag allemaal wel uitleggen. We mogen daarbij niet uitsluitend zeggen dat God liefde is, want Hij is ook heilig en rechtvaardig.”

De boodschap moet zich concentreren rond het kruis, zegt ds. Joosse. „Want bij het kruis blijkt hoe serieus God de zonde neemt, dat de Vader dáárom de volle toorn uitgegoten heeft over Zijn eniggeboren Zoon. Groter liefde kon God niet openbaren. We willen staan op de grondslag van Schrift en belijdenis en blijven zeggen dat onze schuld verzoend moet worden. God werkt op dezelfde manier in het hart van iemand die al vijftig jaar in de kerk zit én bij iemand die voor het eerst de boodschap hoort van zonde en genade. Door de prediking van het Woord zal de Heere licht brengen in ons duistere bestaan. Daarom blijven we doorgaan met het evangelisatiewerk, tot aan het einde der dagen.”