Van der Laan voelde zich een ras-Amsterdammer
Hoewel Eberhard van der Laan zijn mening niet onder stoelen of banken stak, won hij in de ruim zeven jaar dat hij aan het roer stond van de hoofdstad vele harten voor zich. De liefde was wederzijds. Ondanks dat zijn gezondheid steeds verder achteruitging, bleef hij op zijn post. Totdat het niet langer ging. Hij stierf donderdagavond in Amsterdam op 62-jarige leeftijd.
Zijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel zorgde ervoor dat de ernstig zieke Van der Laan nog acht maanden nadat duidelijk werd dat hij ongeneeslijk ziek was, de stad bleef besturen. „Verantwoordelijkheid is mijn bijnaam”, zei hij in juli in het tv-programma Zomergasten. Desondanks wilde hij zelf beslissen wanneer hij zou stoppen. „Ik moet zorgen dat niemand mij erop hoeft te wijzen dat het tijd wordt.”
Op 18 september maakte Van der Laan bekend dat hij was uitbehandeld en meldde hij zich ziek. Door de longkanker was hij toen al zeer broos, zo bleek onder meer tijdens het laatste debat dat hij voerde in de gemeenteraad over zijn deradicaliseringsbeleid. Ook ontroerde een foto van kort daarvoor, waarop Van der Laan steunde op koning Willem-Alexander, toen die een bezoek bracht aan de Jordaan.
Van der Laan, geboren in Leiden en opgegroeid in Rijnsburg, voelde zich een ras-Amsterdammer en Ajacied in hart en nieren die zich niet liet afschrikken door fluitende voetbalsupporters of boze studenten. Hij begaf zich zonder angst in het hol van de leeuw en ging actief het gesprek aan. Het ambt beviel hem zo goed dat hij vorig jaar tekende voor een tweede termijn.
Van der Laan sloot in 1983 zijn studie rechten aan de Vrije Universiteit in Amsterdam cum laude af. Hij ging als advocaat aan de slag en begon in 1992 advocatenkantoor, Kennedy Van der Laan. De politieke bevlogenheid zat er al vroeg in. Sinds 1976 was hij lid van de PvdA en in de jaren tachtig werkte hij als politiek assistent voor de Amsterdamse wethouder Jan Schaefer. Een ‘partijtijger’ werd hij binnen de partij genoemd. Tussen 1990 en 1998 zat hij voor de PvdA in de raad van Amsterdam. In 2008 volgde hij Ella Vogelaar op als minister voor Wonen, Wijken en Integratie.
In oktober 2013 liet Van der Laan weten dat hij prostaatkanker had. In januari 2017 volgde het bericht over de uitgezaaide longkanker, met een weinig hoopvol stemmende prognose. In de brief die hij in september stuurde, sloot hij af met: „Het was een groot voorrecht burgemeester te zijn van de mooiste en liefste stad van de wereld” en „Zorg goed voor onze stad en voor elkaar. Vaarwel. Eberhard van der Laan”.
Van der Laan laat een vrouw en vijf kinderen achter.