De delegatie van de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) kijkt terug op een positieve vergadering van de International Conference of Reformed Churches (ICRC), die woensdag in het Canadese Jordan werd afgesloten. Maar helaas was er een triest moment, zegt afgevaardigde ds. L. A. den Butter.
„De ontmoeting met de broeders uit alle windstreken was een verrijking en een bemoediging, maar anderzijds hing de motie van de Orthodox Presbyterian Church om de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) te schorsen als lid, als een donkere wolk boven de conferentie.”
Was het terecht dat de GKV geschorst werden?
„Op grond van de constitutie van de ICRC, die de GKV ook zelf geratificeerd hebben, was schorsing onvermijdelijk. Door vrouwen toe te laten tot de ambten hebben de GKV zich van de constitutionele basis van de ICRC verwijderd.”
De CGK wilden een periode van bezinning voor de GKV inlassen, zodat zij zelf hun lidmaatschap zouden overwegen. Was dat realistisch?
„Onze motie had de bedoeling om recht te doen aan de kerkelijke weg die binnen de GKV nog niet helemaal afgelegd is, zoals de mogelijkheid van revisie. We wilden we die periode respecteren, zodat de GKV hun eigen kerkelijke weg kunnen afronden. In het licht van de Nederlandse vergadercultuur was dat realistisch. Maar we hebben dat niet duidelijk kunnen maken aan de zusterkerken die kennelijk een iets andere cultuur kennen.”
Had u verwacht dat er meer steun voor het amendement van de CGK-afvaardiging zou zijn?
„We hadden het wel gehoopt, maar al vrij snel werd duidelijk dat de meerderheid wilde handelen overeenkomstig het besluit dat de GKV hebben genomen, los van de mogelijkheid tot revisie die er nog is. We kregen de indruk dat hierachter een stuk frustratie zat. Jarenlang hebben buitenlandse zusterkerken met de GKV over het thema vrouw en ambt gesproken en hun bezwaren kenbaar gemaakt. Die kerken hebben het gevoel gekregen dat ze niet serieus genomen zijn. Ik denk dat enkele afgevaardigden daarom soms sterke bewoordingen gebruikten. Ongetwijfeld bedoelden ze de dingen in broederlijke liefde te zeggen, maar de woordkeus was soms wel scherp en kort door de bocht.”
Hoe was de verhouding tussen de delegaties van de CGK en GKV?
„De onderlinge verhouding tussen de delegaties van de CGK en GKV was goed. Ook nadat het besluit tot schorsing was genomen, hebben we elkaar ontmoet. Daarbij bleek dat de GKV-delegatie waardering en begrip had voor ons standpunt.”
De CGK blijven als enige Nederlandse kerk in volle rechten van de ICRC over. Geeft dat geen gevoel van eenzaamheid?
„Het is zeker te betreuren dat we als enige kerk uit Nederland lid zijn van de ICRC in volle rechten en plichten. Andere kerken uit ons land die op de grondslag vanSchrift en belijdenis willen staan, kunnen veel betekenen voor de kleine lidkerken binnen de ICRC en omgekeerd. Het is te wensen dat deze Nederlandse kerken zouden toetreden tot de ICRC. We hopen overigens van harte dat de schorsing van de GKV opgeheven zal kunnen worden.”
Hoe ziet u de toekomst van de ICRC, zeker na het vertrek van de GKV?
„In 2021 zal pas blijken of de GKV echt uit de ICRC gaan, tot die tijd blijven ze zeker lid. Het is nog denkbaar dat de GKV in een waarnemersrol de conferenties blijven bijwonen. Als een van de grotere kerken binnen de ICRC zal er nu wel meer naar de CGK gekeken worden. We bidden dat we binnen de ICRC tot zegen mogen zijn.”
