Brand in toren doet predikant denken aan New York
New York op 11 september 2001. Het schoot ds. Mark O’Donoghue in gedachten toen hij Grenfell Tower in Londen zag branden. „Vlammen en rook tegen de achtergrond van een strakblauwe lucht. Net als toen.”
Vorige zomer was de Londense predikant voor een ”sabbatical” op Manhattan. Tijdens dat verlof nam hij zijn kinderen mee naar het museum over de terroristische aanslag op het World Trade Center. Wat hij woensdag in zijn eigen stad zag, deed hem sterk denken aan de beelden die hij daar te zien kreeg. „Ook bij ons gingen hulpverleners de brandende toren in om mensen te redden. Met gevaar voor eigen leven, want niemand wist of Grenfell Tower zou blijven staan. Als de brandweerlieden en politiemensen even een pauze namen, ging ik met hen in gesprek.”
Het was niet de enige wijze waarop de predikant, die als ”dean” van Kensington het opzicht over veertien kerken heeft, probeerde te helpen. „Ik ging naar het dichtstbijzijnde kerkgebouw, waar bewoners van het flatgebouw werden opgevangen. Mensen waren wanhopig op zoek naar geliefden, of hadden die eindelijk teruggevonden. Bij hun vlucht hadden ze alles moeten achterlaten. Er was veel verdriet; er waren tragische verhalen.
Iemand had telefonisch contact gehad met een bewoner die door de vuurzee in de val zat. Nu was hij al uren naar die persoon op zoek, niet wetend of hij het gebouw had kunnen verlaten. Ik bad met hem en probeerde hem te bemoedigen.”
Eendracht
Hartverwarmend noemt ds. O’Donoghue het hoe de gemeenschap eendrachtig te hulp schoot. „Deze wijk heeft de grootste tegenstellingen van het hele Verenigd Koninkrijk. Schatrijke en straatarme straten grenzen aan elkaar. Maar nu hielp iedereen; het was geweldig om te zien. Er werd water uitgedeeld, en mensen boden aan eten te koken. Ik hoorde van rijken die ontheemde bewoners opvingen in hun huis.”
De ruïne van de torenflat smeult nog. „En dat op de twee heetste dagen van het jaar. We hebben wat Londense regen nodig.”
Het appartementencomplex zal niet kunnen blijven staan, denkt de predikant. „Er is te veel schade.”
Over de oorzaken van de tragedie in de Britse hoofdstad wil de geestelijke geen mening geven. „Die zullen goed worden onderzocht, want het vuur verspreidde zich zo snel. Er zijn veel vragen te beantwoorden. We wachten het af. Als gemeente van Christus hebben we geprobeerd te doen wat onze taak is: mensen bijstaan; een schouder geven om op uit te huilen.”