Naam: ds. G. van den Berg Leeftijd: 38 jaar Functie: predikant van hervormd Sint Philipsland

„Er was een zekere huiver. We moeten toch geestelijk bezig zijn, in afhankelijkheid van de Heilige Geest ons werk doen? Niet te bedrijfsmatig bezig zijn? Wat de Heere ons leert bij een opengeslagen Bijbel is toch veel belangrijker?” Natuurlijk is dat ook zo, zegt ds. Van den Berg. „Maar dan nog kan er scholing nodig zijn. Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Net als in het bedrijfsleven kunnen we in de kerk vaardigheden aanleren die heel behulpzaam zijn.”

De predikant beschrijft de cultuur in de gemeenschap als wat gesloten. „Op een zeker moment bemerkten we dat we elkaar eigenlijk nauwelijks van hart tot hart kenden. En juist als je elkaar niet in het hart kunt kijken, heeft dat gevolgen voor de communicatie en besluitvorming en voor allerlei kwesties die gemeente en geloof aangaan. Naar elkaar luisteren, discussiëren en je mening beargumenteren, zijn mensen hier van huis uit niet gewoon. Meer kwetsbaarheid is nodig. Geef maar aan hoe je werkelijk over dingen denkt. Durf elkaar te bevragen.”

De training die volgde, ging dan ook verder dan gewone teambuilding. „Juist rond het open Woord kan er iets van gemeenschap ontstaan. Coaching helpt je niet alleen persoonlijk of als ambtsdrager binnen de kerkenraad maar werpt hopelijk ook zijn vruchten af tijdens huisbezoeken. Welke vragen stel ik? Hoe vraag ik door? Waar gaat het nou echt om in een gesprek? Hoe kun je laten doorschemeren waar je zelf staat? Je kunt immers alleen iets meegeven als je zelf met het Woord leeft. Daar sta je in een training bij stil.”

Het gesprek tijdens de training had plaats bij een open Bijbel en Pals gebruikte Bijbelse uitspraken over communicatie. „Zo blijf je weg bij het bedrijfsmatige”, blikt ds. Van den Berg terug, „en til je de thematiek op de kerkenraadstafel. Daardoor was de huiver in no time verdampt.” Pals hielp de kerkenraadsleden beter naar zichzelf te kijken. „Ben ik extravert of introvert? Ben ik taakgericht of mensgericht? Wat zijn mijn sterke en zwakke kanten en waar ligt de kracht en zwakte van een ander in de kerkenraad? Je gaat jezelf en de ander beter begrijpen. Het onderlinge vertrouwen is soms geschaad door ervaringen in het verleden. Als je daar geen inzicht in hebt, is het dweilen met de kraan open.”

De coaching heeft volgens de predikant geleid tot meer openheid en onderling vertrouwen. De ambtsdragers waren het in elk geval over één ding eens: dit moet een vervolg krijgen.