Mijn ouders

Voor mij zijn twee mensen een belangrijke coach voor me geweest. En dat zijn ze nog altijd. Twee bijzondere mensen, namelijk mijn vader en moeder. Ze staan dag en nacht voor mij klaar. En niet alleen voor mij, maar ook voor mijn man en ons hele gezin. Van jongs af aan zijn ze altijd eerlijk met mij omgegaan. Alleen zag ik dat toen nog niet. Later, na een verkeerde beslissing in mijn leven tegen het advies van mijn ouders in, ben ik gaan zien hoe waardevol hun adviezen zijn.

Ze durven mij te zeggen wat ik verkeerd doe. Ze durven mij in de goede richting te duwen, ook als dat tegen mijn eigen plan is. Voor elk vraagstuk van het leven en in moeilijke momenten kunnen we bij hen terecht. Ze hebben veel levenservaring en ik kan veel van hen leren. Eigenlijk zijn zij de meest waardevolle coachen die een mens kan hebben.

Janneke Bakker, Arnemuiden

De predikant

Als er iemand is van wie ik veel geleerd heb, dan is het ds. Hakkenberg. Vanwege zijn oprechtheid, godsvrucht en ootmoed. Ik leerde hem kennen toen hij in 1973 predikant van de gereformeerde gemeente te Lisse werd. Dat is de gemeente waar ik gedoopt en opgegroeid ben en de Heere heb leren kennen. Ds. Hakkenberg was een man die grote liefde had tot het wereldwijde werk in Gods Koninkrijk. Vele jaren was hij lid van het deputaatschap ZGG, waar hij later voorzitter van werd.

Als zendingswerker voor de ZGG in Nigeria en later als algemeen secretaris van ZGG heb ik nauw met hem samengewerkt. Ik merkte dat hij in de dagelijkse omgang of bij bezoeken aan de zendingsvelden niet anders was dan op de preekstoel. Altijd geïnteresseerd in en bewogen met het wel en wee van mensen, en vooral met hun geestelijke welzijn.

Ik heb van hem geleerd om door bijzaken en uiterlijkheden heen te kijken en te zoeken naar de kern van het christen-zijn. Als hij daar iets van proefde op Papoea of Nigeria, was hij verwonderd en blij en straalde dat ook uit. Toen wij anderhalf jaar op een visum voor het zendingswerk in Nigeria moesten wachten, was hij degene die mij steeds weer opwekte mijn hoop op God te stellen. „Houd moed”, was een uitdrukking die hij dikwijls gebruikte.

Hij leed onder de verdeeldheid en verstond de heilige kunst om de waarheid in liefde te betrachten. Hij heeft de ZGG ertoe aangezet om ook met zendingswerk in China te beginnen, omdat hij de grote geestelijke nood in dat land voelde.

Onvergetelijk voor mij was de door hem gehouden preek in het binnenland van Langda over het leven van Mozes. Mozes de man, Mozes de man af en Mozes de man Gods. Hij noemde zich mijn vaderlijke vriend, en dat was hij ook. Maar nog meer dan dat was hij een identificatiefiguur en een man Gods. Ik heb zijn gezicht meer dan eens zien stralen als hij over de Heere Jezus sprak.

Gert Nieuwenhuis, Bodegraven

Van huisarts tot echtgenoot

In 2015 raakte ik door een vertrouwensbreuk op mijn werk in een diep dal. Ik was ontzettend bang, kon niet meer slapen, eten en geconcentreerd denken, wat resulteerde in een beginnende burn-out. Ik dacht het zonder hulp te kunnen redden, maar verschillende mensen in mijn omgeving raadden mij aan op zoek te gaan naar een hulpverlener.

Ik bezocht de huisarts en de praktijkondersteuner. Een professionele coach heb ik deze periode niet gehad. Ik had de beste coach die ik ooit heb gehad, dat was de Heere God. Door te bidden, dagelijks Zijn Woord te lezen en overdenken, door Bijbeloverdenkingen te luisteren en geestelijke artikelen te lezen, kwam ik tot rust en hoorde ik Gods stem. Hij wees mij concreet de weg naar de toekomst. Stap voor stap bemoedigde Hij mij door Bijbelteksten, door gesprekken of soms een woord van mensen uit mijn omgeving.

Iedereen heeft een helpende hand en luisterend oor nodig. God brengt op het juiste moment de juiste mensen op ons pad. Het is aan ons om ons hart en leven ervoor open te stellen. Mijn echtgenoot was een altijd luisterend oor, de praktijkondersteuner van de huisarts gaf mij inzicht in denkwijzen van anderen, een van mijn zussen bemoedigde mij in mijn onderzoek hoe ik mijn talenten kon inzetten. Een vriendin kon ik altijd bellen voor objectieve raad als ik vastzat in mijn gedachten.

Dat alles zorgde ervoor dat ik andere keuzes maakte dan voorheen. Ik werd gevraagd als voorzitter van de vrouwenvereniging en ik maakte op 56-jarige leeftijd een carrièreswitch met God aan mijn zijde. Van locatiemanager in een verzorgingshuis werd ik kleur- en kledingconsulent. Met mijn eigen bedrijf adviseer ik mensen welke kleuren en kleding het beste past bij hun innerlijk en bij wat zij willen uitstralen.

In een Bijbelstudie las ik: Bid, werk en vertrouw op God, Hij zorgt, Hij zegent, Hij bestuurt. Terwijl je bezig bent met de noodzakelijke voorbereidingen en je advies vraagt over hoe je verder moet, is het ook wijs om te bidden en om leiding te vragen voor iedere stap die je zet in het project: Wentel uw werken op den Heere, en uw gedachten zullen bevestigd worden.

Larinda Bok, Bleiswijk

De hulpverlener

Vanwege de zorgen over een van onze kinderen kwam een begeleider van Eleos bij ons thuis. Hij constateerde dat er zorgen waren bij de opvoeding van onze kinderen en wist snel de dieper liggende oorzaken te analyseren. De onvoldoende ontwikkeling van mijn persoonlijkheid en een laag zelfbeeld liggen hieraan ten grondslag en hebben tot gevolg dat ik vaardigheden mis die onmisbaar zijn bij de opvoeding. Op mijn eigen wijze heb ik geprobeerd dit te compenseren door mij bovenmate in te zetten voor anderen, vanuit een behoefte aan positieve waardering. Het gevoel daarin te falen, ervoer ik als een zware last.

Ik geloof dat God deze begeleider op mijn pad bracht. Zijn sympathieke persoonlijkheid zorgde voor een vertrouwensband. Er ontstonden gesprekken, waarin ik mij kwetsbaar durfde op te stellen. Door zijn evenwichtige benadering overtuigde hij mij van de noodzaak om te veranderen. Juist op moeilijke momenten ervaar ik zijn betrokkenheid en steun als bemoedigend. Het geeft mij perspectief en stimuleert me om door te gaan. Op zijn advies volg ik een behandeling bij een psycholoog, waar ik veel baat bij mag hebben.

Een absolute meerwaarde vind ik dat de hulpverlener werkt vanuit het christelijk geloof. In elk gesprek verwijst hij naar de hulp en steun die van de Heere mag worden verwacht. Veel mensen ervaren een enorme drempel om professionele hulp in te schakelen. Ik begrijp dit, maar mag toch zeggen dat het mij enorm helpt en verrijkt.

Moeder van een opgroeiend gezin.

Mijn vriendin en collega

Al tijdens mijn middelbare schooltijd miste ik discipline. Ook tijdens mijn studie las ik de leerstof niet op tijd of begon ik te laat met leren. Hoewel ik goede resultaten haalde, was ik ontevreden: ik had er veel meer uit kunnen halen. Daarbij wilde ik naast mijn studie en politieke nevenactiviteiten veel lezen en hobbyen. Ik spiegelde me aan een ideaalbeeld van de gediscplineerde, gebildete, multitaskende student. Toen ik er ook nog bij ging lesgeven, werd de druk me te veel. Thuis was ik niet te genieten en mijn vriendin leed onder de stress.

Sinds enkele maanden klim ik uit dit diepe dal omhoog. Dankzij drie mensen. Mijn vriendin, die mij niet waardeert om prestaties, maar om mij als mens. Een collega, die mij steeds met een enkele opmerking de werkelijkheid anders doet zien. En een professionele coach, van wie ik heb geleerd om uitstelgedrag te onderkennen, piekergedrag (zelfverwijt) te stoppen, realistische eisen te stellen en hulpmiddelen te gebruiken, zoals Getting Things Done® van David Allen.

Nog steeds moet ik me dwingen om mijn perfectionisme te temperen en realistisch naar mezelf te kijken. Maar het coachingtraject heeft mij inzicht gegeven in mijn persoon en gedrag, en dat is genoeg om weer vooruit te durven kijken.

Student geschiedenis en parttimedocent op een middelbare school.

Had ik maar een coach

Ik las de oproep ”Wie is uw coach?” en werd emotioneel getroffen. Ik heb in mijn kinderjaren nooit een coach gehad. Mijn vader was altijd aan het werk. Ik kan me maar twee momenten uit mijn jeugd voor de geest halen waarin we iets samen deden. Mijn moeder herinner ik me als klagende vrouw die het moeilijk had omdat het leven haar vaak tegenviel. Daarom heb ik nooit een arm om me heen gekregen of begrip voor mijn worstelingen.

Wel was er altijd aandacht voor oplossingen. Had ik me bezeerd? Dan een pleister erop, een snoepje en doorlopen. Ging het moeilijk op school? Dan bijles nemen en doorgaan.

Dit is geen verwijt aan mijn ouders. Ze hebben hun best gedaan en hun gedrag is achteraf te verklaren. Maar ik heb gemerkt hoe moeilijk ik het vind om een coach te aanvaarden. Ik ben 27 jaar getrouwd met een zeer lieve vrouw die alles voor me overheeft. Zelfs van haar vind ik het moeilijk om raad te aanvaarden. Ik ben inmiddels 25 jaar ondernemer van een succesvol bedrijf zonder ooit een coach te hebben geraadpleegd of naar adviezen van mensen om me heen te hebben geluisterd. Daar ben ik niet trots op. Ons bedrijf is succesvol omdat de Heere het heeft willen zegenen. Daarnaast heb ik altijd hard gewerkt en ben ik goed in het benutten van kansen.

Dat heeft een keerzijde. Met mijn 49 jaar heb ik al flink last van mijn lichaam en lukt het me niet te functioneren zonder medicijnen. Als ik me had laten sturen was dit wellicht anders gelopen.

Coaching en begeleiding in persoonlijke groei begint in de kinderjaren. Het is heel belangrijk dat ouders hier tijd voor maken en hun kinderen aan de hand meenemen door het leven.

Ondernemer.