Daklozendiner in Rotterdamse kerk verdrijft boze gedachten
Zeker in de donkere dagen voor Kerst kunnen vermoeiden en belasten een voedzame maaltijd en een opbeurend woord wel gebruiken. In de Victory Outreach Kerk in Rotterdam kregen vrijdagavond daklozen een gratis diner. Plus Bijbelse woorden van hoop.
Licht is voor Anand Lutchman geen vanzelfsprekende zaak. „Ik heb verschillende maanden per jaar in mijn woning geen gas, water en licht”, zegt de 51-jarige man aan een van de tafeltjes in de evangelische Victory Outreach Kerk aan het Mijnsherenplein in Rotterdam, waar vroeger de gereformeerde gemeente samenkwam. Om in het duister toch wat te zien, maakt Lutchman gebruik van een „fietslampje” dat aan een hoofdband zit.
Voor warm water heeft hij ook een oplossing gevonden. „Ik ben creatief. Ik heb voor 9 euro per maand een abonnement bij een fitnesscentrum. Daar kan ik iedere dag douchen.” De Rotterdammer, getooid met een frivole muts, zegt dat hij maandelijks van een uitkering van 645 euro moet rondkomen.
Sinds een jaar of vijf is hij werkloos. In 2011 werd hij naar eigen zeggen door een postbedrijf aan de dijk gezet. „Ik werd geplaagd en gepest, vanwege mijn andere visie op het werk. Ik wilde doorwerken in de pauzes en dus de machines laten draaien. Als je die namelijk telkens uitzet, neemt het risico op storingen toe.”
De Rotterdammer is verguld met het kerstdiner in de Rotterdamse kerk. „Ik hou van de christelijke sfeer hier. Daardoor heb ik minder rancuneuze gedachten. En dan voel ik me meer thuis in de wereld.”
Zoals Lutchman zijn er meer deze vrijdagavond. Mannen met een boel problemen. De Antilliaan Richard de Wind (51) uit Dordrecht was maandenlang dakloos. Nu is hij op zoek naar werk. Hij is aangeschoven bij het diner „om de tijd te vullen.” Zijn Antilliaanse buurman, 60 jaar oud, heeft zijn zwarte wanten op tafel gelegd. Zes jaar lang leefde hij zonder dak boven zijn hoofd. Met hulp van medicijnen probeert hij van zijn drankverslaving af te komen.
Terwijl jonge vrouwen de genodigden van een natje en droogje voorzien, zingt een „ex-verslaafdenkoor” christelijke liederen. Stampende drums, stevige gitaar. Menigeen swingt mee. ”Thank God, I’m born again” (Dank God, ik ben wedergeboren). Of: ”Uw naam is als honing op mijn tong”. En: ”Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U”.
Bij de kerk bakken Noordzeevissers tarbot- en scholfilet. De visserlui willen hun medemens helpen, maar ook een statement geven. Ze vinden dat de hun toebedeelde quota voor tarbot te karig zijn.