Varend vechten en vechtend varen. Mariniers voelen zich in het maritieme domein als een vis in het water. Zeesoldaten opereren echter net zo gemakkelijk op het land. De stap van vis naar amfibie is klein.
Mariniers die een poging doen een plek te veroveren in de elite-eenheid van het Korps Mariniers oefenen aan de waterkant in Wuustwezel, een recreatieplas tussen Antwerpen en Breda. De cursisten leren hier onder andere ongemerkt schepen te enteren.
De keurtroepen beschikken over verschillende methoden en middelen om ongevraagd aan boord te stappen. Bijvoorbeeld een zogenaamde hook-on-pole. De mariniers nemen zo’n 15 meter lange, uitschuifbare paal –voorzien van een haak en treden– al zwemmend mee naar een schip. Aanhaken en klimmen maar.
Het kan ook sneller, veel sneller. Als de tijd dringt, zetten de special forces een 12 meter lange Frisc (topsnelheid pakweg 45 knopen, 80 km/u) in en varen bij een schip langszij. Een pneumatische paal –met haak– op het snelle onderscheppingsvaartuig schiet omhoog en klemt zich vast aan de reling.
Uit het water omhoogklimmen via een slingerende ladder van staaldraad langs een steile scheepswand vraagt de nodige behendigheid. Mariniers trainen deze vaardigheid bijvoorbeeld in Den Helder. Op grote en kleine schepen.
Mariniers zijn inventief. Bij gebrek aan een boot op het Belgische meertje hangen ze de ladder gewoon in een boom. Geroutineerd klimmen ze omhoog en omlaag. Radio op de rug, geweer op de borst, zwemvliezen op de heup.
Eén ding staat hiermee vast. Een marinier kan ook boompje klimmen.
Mee met Marsof
Terreur houdt Europa in zijn greep. Deze krant biedt een unieke blik achter de schermen van Marsof, dat onder meer de zwaarste antiterreureenheid van Nederland kent. Vrijdag deel 13.