In de Nieuwe Kerk had een bidstond plaats voor „de nood in deze wereld en in de kerk.” De bijeenkomst was belegd door zes Katwijkse kerken, om zich „voor de Heere te verootmoedigen.”

Ds. J. Geene, predikant van de hervormde gemeente, leest Handelingen 4 voor. In dit hoofdstuk bidden de christenen in Jeruzalem voor Petrus en Johannes, die gevangen zijn genomen. Na het gebed vervult de Heilige Geest de harten van de bidders en spreken zij het Woord van God met vrijmoedigheid. Ds. Geene: „We zijn hier samen in Naam van de Koning van de kerk en de Koning Die deze wereld regeert, en we willen Hem bidden, in de angst die deze wereld beheerst, voor een wederopleving en bekering van de christenen, voor hen die vervolgd worden en voor Gods bondsvolk.”

De angst in deze wereld is niet nieuw. De vrijgemaakt-gereformeerde ds. F. Rinkema begint zijn korte inleiding op het gebed met woorden van Jeremia: „„Ik schreeuw van angst. Het is oorlog. Een voor een worden de steden van ons land veroverd en de vijanden verwoesten het land.” Dit lijkt het verhaal van een vluchteling uit Syrië, maar Jeremia schreef dit duizenden jaren terug al. En hij roept de mensen op te bidden. De Heere belooft op dat gebed herstel. Ook nu geldt dat de Heere herstel en vrede wil geven op het gebed. Een compleet herstel, als Jezus terugkomt op de wolken van de hemel.”

Euthanasiedebat

Ds. P. den Ouden leidt het gebedsthema ”Ontkerkelijking” in. Hij wijst op de nood die er in Nederland is als gevolg van de afval van God en Zijn geboden. „Als we zien hoe seksualiteit verwordt, hoeveel kinderen er geaborteerd worden, als we luisteren naar het euthanasiedebat – dan kunnen we alleen maar verbijsterd en bedroefd zijn. Maar ook als we zien hoe de kerk instort, de nood die er is én de schuld, dan hebben wij genoeg reden om te bidden. We moeten belijden dat we ontrouw zijn en dat er zo weinig van ons uitgaat. Als we denken aan de vallei met dorre doodsbeenderen, dan denken we dat het voorbij is. Maar bij God is het nooit voorbij, Hij kan leven geven en laten we daarom bidden met verwachting.” De hersteld hervormde predikant bidt of God Nederland wil bezielen met nieuwe toewijding en liefde voor Hem. „Bezoek ons met Uw heil.”

Na een gebed is er steeds een moment stilte om zelf te bidden voor de angst en nood in deze wereld. Organist Jaap van Rijn improviseert na die stiltemomenten over een bijpassend lied.

Ook de wereldwijde toename van christenvervolging is een thema. Ds. M. A. Kempeneers moedigt aan om te bidden voor de broeders en zusters in nood, zoals ook de Heere Jezus dat deed in het Hogepriesterlijk gebed. De christelijke gereformeerde predikant bidt of God van vervolgers volgelingen wil maken, zoals Hij eens bij Paulus deed. „Maar laat ook Uw woorden een bemoediging zijn: „In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen.””

Oude olijfboom

Ds. C. G. Kant draagt Israël op in het gebed. Vooraf vertelt de gereformeerde predikant het bijzonder bemoedigend te vinden om elkaar over kerkmuren heen de hand te reiken en samen te bidden voor de wereld en voor Israël. „Joden voelen zich in Nederland en Frankrijk niet meer thuis. Laten wij, als takken die ingeplant zijn in die oude olijfboom, bidden voor dit volk.” De predikant bidt om vrede en bescherming van het Joodse volk. „We vragen U ook of U de omringende volken en de Palestijnen Israël wilt doen erkennen. En we bidden U ook voor ons, christenen: neem de sluier weg die ons het zicht ontneemt op Uw heilsplan met Israël. Zo bidden wij U voor de vrede van Jeruzalem.”