Kerk & religie
Stilstaan bij oud en nieuw in de kerk

Hoe staan predikanten tijdens de komende kerkdiensten stil bij oud en nieuw? Vier dominees vertellen het.

Janita van Hoeven en Jan-Kees Karels
31 December 2015 16:41Gewijzigd op 16 November 2020 00:23
beeld ANP
beeld ANP


Aandacht voor mensen in eenzaamheid

Naam: Ds. A. Kort

Kerkgenootschap: Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland

Plaats: Krimpen aan den IJssel

„In mijn preek vanavond schenk ik in het bijzonder aandacht aan mensen die in eenzaamheid hun weg moeten gaan. Ik hoop te preken over de geschiedenis van de lamme van Bethesda, die al 38 jaar ziek was. „Ik heb geen mens”, klaagde deze man.

Juist in deze dagen zijn er veel mensen die zich alleen voelen. Weduwen en weduwnaars, alleenstaanden, mensen die op bed liggen en aan het einde van hun leven zijn gekomen. De Heere ziet in mededogen op hen neer, net als Hij deed bij de lamme man. Hij biedt hulp aan mensen die geestelijk aan een einde zijn gekomen. Hij wil hun zonden afwassen, hun schuld wegnemen en hun leven vernieuwen. Aan Hem mag eenieder zijn nood en klachten bekendmaken.

Morgenochtend hoop ik te preken over 2 Petrus 1:4, waarin het gaat over de dierbare beloften die ons geschonken zijn. Wij kunnen pessimistisch zijn als we denken aan het nieuwe jaar. Wat gaat het brengen? Rampen? Tegenspoed? Zal het ons stervensjaar worden? God heeft echter Zijn beloften gegeven tot vertroosting van de strijdende kerk op aarde. Hij leeft en regeert. Dat geeft oefeningen om in het geloof op Hem te steunen. De wereld en de goddeloze zondaren leven zonder hoop, de kerk niet. God verlost de Zijnen uit dood en verderf en vernieuwt hen naar Zijn beeld.

Het afgelopen jaar was druk, omdat ik, gezien het tekort aan predikanten, ten dienste sta van het hele kerkverband. Soms voel ik me daarover weleens schuldig ten opzichte van mijn eigen gemeente.

De Heere heeft echter gezorgd tot nu toe. Hij liet Zich niet onbetuigd en gaf tekenen van Zijn gunst en goedheid. Er lag beslag onder de prediking. Hij gaat door met Zijn werk, ook onder de jeugd. Dat geeft reden tot dankbaarheid.”


Mooi om terug te blikken en vooruit te kijken

Naam: Ds. S. T. Lagendijk

Kerkgenootschap: Hersteld Hervormde Kerk

Plaats: Zwartebroek-Terschuur

„Vandaag, op oudejaarsdag, hoop ik te preken over de Lofzang van Simeon: „Nu laat Gij, Heere! Uw dienstknecht gaan in vrede”, Lu­kas 2:29. Het komend kerkelijk jaar wil ik een serie preken houden over Lukas. De afgelopen kerstdagen heb ik ook bij Lukas stilgestaan. Oudejaarsdag is een dag om terug te kijken, en met name een dag om de vraag te stellen: Zijn wij bereid om te sterven? Simeon profeteert dat de komst van de Heere Jezus verdeeldheid schept. Er zijn mensen die de boodschap van de Heere Jezus aannemen, voor hen is Hij een opstanding. En er zijn mensen die Hem verwerpen, voor hen is Hij een val. Ik leg geen nadrukkelijke link meer met Kerst. Als je naar de inhoud kijkt, speelt de geschiedenis zich veertig dagen na de geboorte van Jezus af, dat is best wel een aantal dagen later.

Op nieuwjaarsdag wil ik preken over de twaalfjarige Jezus Die samen met Zijn ouders de tempel bezoekt. Jozef en Maria geven het Kind het goede voorbeeld, ze nemen Hem mee naar de tempel. Tegelijk zegt de Heere Jezus: het dienen van Mijn Vader is voor Mij het belangrijkste. Zoals Hij Zich stelde in dienst van Zijn Vader, zo moeten wij dat ook doen in het nieuwe jaar.

Grote bijzonderheden zijn er dit jaar in onze gemeente niet voorgevallen. Er waren de verdrietige gebeurtenissen, zoals een overlijden. Er waren ook mooie gebeurtenissen, zoals relatief veel kinderen die gedoopt mochten worden en huwelijken die bevestigd mochten worden. Ik denk dat het goed is om stil te staan bij oud- en nieuwjaar. In de kerkgeschiedenis is het een relatief nieuw gebruik, maar ik vind het mooi om terug te kijken op het oude jaar en vooruit te kijken naar het nieuwe. Om dan stil te staan bij de ernst van het leven, terug te kijken naar wat de Heere gaf in het afgelopen jaar en Zijn zegen af te bidden voor het nieuwe jaar.”


Afscheid nemen, een nieuwe gemeente die wacht

Naam: Ds. R. A. M. Visser

Kerkgenootschap: Gereformeerde Gemeenten

Plaats: Terneuzen

„Vanavond hoop ik te preken over Openbaring 21:6a: „En Hij sprak tot mij: Het is geschied.” En op nieuwjaarsmorgen over Psalm 28:9: „Verlos Uw volk en zegen Uw erve, en weid hen, en verhef hen tot in der eeuwigheid.”

In de voorbereiding van deze preken heb ik gezocht naar teksten die geschikt zijn voor deze diensten. Voor de oudejaarsavond zocht ik naar een tekst om samen met de gemeente terug te kijken naar het afgelopen jaar, in de wetenschap dat we een jaar dichter bij de eeuwigheid zijn gekomen. Voor de nieuwjaarsmorgen heb ik gezocht naar een tekst om samen vooruit te kijken naar het jaar dat voor ligt, waarbij aan de zegen van de Heere alles is gelegen.

In de periode waarin ik deze preken heb voorbereid, werd een beroep op mij uitgebracht door de gereformeerde gemeente van Apeldoorn. Dit beroep heb ik aan moeten en mogen nemen. De beide teksten hebben daardoor een extra lading in zich gekregen.

Je sluit nu een jaar af. Maar daarbij in zekere zin ook de achterliggende jaren waarin de boodschap van genade voor schuldigen om Jezus’ wil is gebracht. Wat heeft het in het licht van de eeuwigheid dan allemaal uitgewerkt? Met elkaar hebben we lief en leed gedeeld. Ook dat is allemaal „geschied.”

En nu moeten we afscheid gaan nemen. Dat geeft gevoelens van weemoed en pijn. Het nieuwe jaar brengt daarna, als de Heere het geeft, ook veel veranderingen. In dat licht zie je met de psalm van de nieuwjaarsmorgen uit naar de zegen van de Heere in alle opzichten.

Je denkt aan de gemeente die je achter moet gaan laten, en de nieuwe gemeente die wacht. Alles wisselt op Zijn wenken – maar 
Hijzelf verandert niet. Want 
„Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en in der eeuwigheid.” Dat maakt klein en afhankelijk.”


Een nieuw begin in Klaaswaal

Naam: Ds. C. H. Buitink

Kerkgenootschap: Protestantse Kerk in Nederland (hervormde gemeente)

Plaats: Klaaswaal

„Het was een bijzonder jaar voor mij en mijn vrouw. We zijn verhuisd van Putten naar Klaaswaal. Daar ben ik op 31 mei bevestigd tot predikant van de hervormde gemeente. Als ik terugkijk, overheerst de verwondering. God Die mij riep, leidde mijn weg naar deze plaats, omdat Hij hier werk voor mij heeft. Bij mijn afscheid als pastoraal medewerker in Lemmer kregen wij een bordje mee met de tekst ”Zij lieten alles achter en volgden Jezus”. Die tekst betekent veel voor ons. Hij staat in onze woonkamer.

De eerste maanden als predikant waren intensief. Er waren relatief veel sterfgevallen in de gemeente. Dat veroorzaakte emoties en verdriet. Helemaal in een klein en hecht dorp als Klaaswaal. Vanavond komt dat verdriet ongetwijfeld weer naar boven bij het terugblikken op het afgelopen jaar. Het maakt mij wel gelijk duidelijk wat mijn taak hier is. Het Evangelie verkondigen en spreken over de Heere Jezus, Die is opgestaan.

Ik hoop vanavond te preken over Openbaring 5, waarin het gaat over het Lam, de Heere Jezus, Dat de boekrol ontvangt en de zegels verbreekt. 2015 was een jaar van veel verdriet. We zagen beelden van vluchtelingen, oorlog, geweld. Het wereldgebeuren loopt Hem echter niet uit de hand. De geschiedenis is niet doelloos voor degenen die Hem kennen, maar mondt uit in de voltooiing van Gods Koninkrijk. Tijdens de nieuwjaarsdienst preek ik over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde uit Openbaring 21. God Zelf zorgt voor een nieuw begin.

Het is fijn om als gemeente samen het oude jaar af te sluiten en alles bij God te brengen en het nieuwe jaar met Hem te beginnen. Ik vind het een waardevolle traditie. Met verlangen en verwachting kijk ik uit naar het nieuwe jaar. In het gebed dat God de prediking zal zegenen en het Evangelie zijn voortgang mag hebben.”

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer