De formule is bekend, het publiek trouw als altijd. Alle ingrediënten die Wegwijs behoort te hebben, zijn weer aanwezig in de Utrechtse Jaarbeurs. Al ruim voor 10.00 uur komt de mensenstroom op gang. Op zoek naar een nieuw pakje, een favoriete cd, een pot schoensmeer, een ander orgel, een auto wellicht. Of op zoek naar helemaal niets. „Wegwijs? Dat is voor ons gewoon lekker rondkijken”, vindt meneer Vos uit Bergen op Zoom.

Het gros van de bezoekers komt met de auto, al hebben gisteren 1500 mensen de voordelen van het combikaartje trein plus toegang ontdekt. De Nederlandse Spoorwegen stoppen zo’n beetje voor de deur van het beursgebouw. Makkelijk.

De 13-jarige Jaap Groenendijk uit Opheusden probeert RD-schaakmedewerker Henk Prins partij te geven in een potje simultaanschaak. „Volgens mij is-ie goed. Hij heeft net mijn paard gepakt.” Jaap is met zijn oma, tante en zus naar Utrecht gekomen. „Voor de derde keer, geloof ik.” Hij heeft zijn familie al snel gelaten voor wat die is. „Zij kijken vooral naar kleren en boeken enzo. Dat vind ik minder leuk.” Jaap heeft het strak geregeld met zijn oma. „Zij heeft ook een mobieltje. Ik wacht haar telefoontje wel af.”

Uitgeverij De Ramshoorn uit Goes brengt haar nieuwste uitgave over de Engelse opwekkingsprediker Spurgeon onder de aandacht. Wie snel meer wil weten over het boek, kan terecht bij de beeldpresentatie in de Julianahal. Toekomstige en ex-bruidjes kijken hun ogen uit als jurk na jurk voorbij komt flaneren, nogal luidruchtig begeleid door semi-klassiek gezang uit een aantal luidsprekers. Een eind verderop vermaken kinderen zich opperbest op speelpleinen en skelterbanen. Pa’s en ma’s hebben er geen omkijken naar. Ook de dieren op de kinderboerderij zijn populair. Een paar keutels in het gangpad? Moet allemaal kunnen.

In de stand van orgelbouwer Johannus laat de Rouveense organist Harm Hoeve zijn fantasie de vrije loop. Terwijl een videofilm met natuurbeelden zich voor de ogen van de toeschouwers ontrolt, laat de organist sneeuwvlokjes uit het Cavaillé-Coll-orgel dwarrelen, even later gevolgd door het bulderende geraas van een kolkende watermassa. De finale is herkenbaar voor het Wegwijs-publiek: Op bergen en in dalen, ja overal is God.

Soms vraag je je af wat bepaalde organisaties nog te zoeken hebben op Wegwijs. Wie is er nu nog geen RD-abonnee of RMU-lid. Genoeg dus. „Dit is klantenbinding”, weet RMU-onderhandelaar Chris Baggerman. „En het blijkt dat er toch steeds weer nieuwe doelgroepen aan te boren zijn.”

Voor standhouder A. Duifhuizen, oprichter van Duifhuizen Lederwaren(&(Reisartikelen, zijn er niet zo veel nieuwe doelgroepen. „Wat hier rondloopt, is voor ons dé doelgroep.” Tassen en portemonnees zijn hardlopers. „Zoiets koop je gemakkelijk op een beurs. Sommige klanten wachten zelfs met de aanschaf tot het weer Wegwijs is.” Duifhuizen senior roemt „de sfeer en de gemoedelijkheid” die bezoekers meebrengen. „Het is echt een familiebeurs. We staan hier al voor de veertiende keer. En komt er weer een Wegwijs, dan hopen we weer present te zijn.”

Twee zussen van middelbare leeftijd uit Alblasserdam -„nee, asjeblieft, geen namen in de krant!”- waarderen het „bijzonder dat een refobeurs als deze nog kan worden gehouden.” Toch een puntje van kritiek, wat de dames betreft. „Het is wel een hoop luxe bij elkaar, als je het goed bekijkt. Zo veel cd’s, al die kleding. Geld uitgeven wordt zo wel heel gemakkelijk gemaakt.”

Maar er staan hier toch ook heel wat organisaties en stichtingen die behartigenswaardig werk verrichten?

„Dat is zo, maar ik vermoed dat de meeste mensen hier niet voor de zending komen.”

Dat blijkt wel wanneer dezelfde mensenstroom als ’s ochtends zich bepakt en bezakt weer richting parkeerplaats en NS-station begeeft. Moe van een dagje Wegwijs. Anderen hebben nog energie over en verzamelen zich rond het muziekpodium, waar Pieter Heykoop de samenzang begeleidt: Wie heeft lust den HEER’ te vrezen, ’t allerhoogst en eeuwig goed? Ook dat is de gezinsbeurs.