Drie jaar geleden overleed Slagers echtgenote en in maart dit jaar was er die verschrikkelijke vuurzee die de monumentale hoeve, die al sinds 1790 in de familie was, verwoestte. Je zou verwachten dat hij in opstand zou komen tegen God.

Niets is minder waar. „Job verloor alles, ook zijn kinderen. Die heb ik nog aan mijn zijde.”

In de vroege ochtend van 21 maart wordt Klaas Slager wakker van geknetter. Alles staat in lichterlaaie. „Als ik twee minuten later wakker was geworden, was het te laat geweest.” Hij snelt naar de overloop, waar alles al brandt. Daar, aan de andere kant van de vlammen, slaapt zoon Johan.

Zoon

Vader Klaas snelt de vlammen in en schreeuwt met alles wat hij in zich heeft: „Johan, wakker worden, ons huis staat in brand!” Johan ontwaakt en kan gelukkig naar buiten klauteren.

„Er ging maar één ding door mij heen. Het jonge leven van Johan moet gered worden”, blikt Slager terug. Als hij weet dat zijn zoon leeft en het redt, moet hij door de vuurzee terug naar zijn eigen slaapkamer. Alle andere wegen zijn afgesloten door de vlammen.

„God, bewaar me”, bidt Slager als hij door het dakraam duikt en rollend over het ene stukje rieten dak dat nog niet brandt op de grond valt.

Buren bevrijden het vee en hond Tosca. De boerderij brandt tot de grond toe af.

Slager heeft ernstige verwondingen aan zijn hoofd, handen en voeten, maar vooral ook in zijn longen. Hij moet vrezen voor zijn leven. Artsen in Beverwijk houden hem tien dagen slapende.

Een huidtransplantatie op zijn handen slaat aan. Daarna krijgt hij echter een ruiterembolie in de longen. Meestal is dat dodelijk. Hij overleeft. „De dokteren zeiden: Je hebt een engeltje op je schouder. Ik kan alleen maar zeggen dat ik dankbaar ben dat God mij heeft gespaard.”

Afscheid als raadslid

De verschrikkelijke brand woedde in de week dat Slager na zestien jaar afscheid nam van de lokale politiek. Al die jaren zat hij in de raad voor de SGP, de laatste acht jaar was hij fractievoorzitter. Hij wilde het rustiger aan doen om er voor zijn zoon te kunnen zijn.

Ondanks de rampspoed die hem is overkomen, voelt Slager zich gedragen. Ook is hij dankbaar dat hij er nog mag zijn. „Dat ik leef is een wonder. Ik had wel angst toen ik doorhad dat ik het misschien niet zou redden, want ik ben een zondig mens. Er was ook berusting. Dat ik er nog ben, is Gods bewarende hand.”

Berusting

De volgende ochtend kreeg Slager een gemeubileerde woning aangeboden elders in het dorp. Mensen waren enorm betrokken.

Slager en zijn zoon kregen honderden kaarten vanuit het hele land. „Daarin zie ik Gods goedheid. Hij is zo groot, wij weten niet wat de bedoeling van alles is. Gods vinger schrijft de geschiedenis. Er gebeurt niets zonder Zijn wil. Berustend dragen, dat is wat ik probeer.”

De brand was voor enkele Staphorsters aanleiding om de stichting Staphorst helpt Staphorst op te richten. Doel ervan is de getroffen familie financieel te ondersteunen.

Buitengewoon ambtenaar

Slager heeft zijn leven weer opgepakt. Hij is weer begonnen als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand in Staphorst. Daarnaast is hij is vicevoorzitter van de plaatselijke ruilverkavelingscommissie.

Begin deze maand werd hij ontslagen bij de longarts. „Ik ben een snelle genezer, zei hij.” In het jaar 2015 worden de eerste stappen gezet op weg naar een nieuwe woning op de oude plek.


www.digibron.nl/klaasslager voor andere artikelen over deze persoon.

serie
De wending

Dit is het tweede deel in een serie over mensen die in 2014 een grote verandering meemaakten.