We zijn natuurlijk heel erg teleurgesteld, zegt De Feijter. „Ons comité heeft alles uit de kast gehaald om ontpoldering tegen te houden. De Raad van State heeft jammer genoeg onze argumenten onvoldoende meegewogen.”

De Zeeuws-Vlaamse polder moet onder water om de natuur te compenseren na het verdiepen van de vaargeul van de Westerschelde. De zeearm moet zo letterlijk meer armslag krijgen. Maar het natuurherstel dat ontstaat door de Hedwige onder water te zetten, is te verwaarlozen, beweert De Feijter. Volgens haar zal de Hedwigepolder „binnen de kortste keren” opslibben, waardoor het natuurherstel feitelijk teniet wordt gedaan. „Je moet niet vergeten dat deze polder 2 meter boven NAP ligt. Het is een van de hoogst gelegen gebieden van Zeeland. Om de polder onder water te zetten moet er een hoop geulen worden gegraven.” De Feijter houdt vast aan een aanbeveling van een van haar adviseurs. Die heeft na onderzoek geconcludeerd dat de ontpoldering niet herstel, maar juist afbraak van de natuur in de Westerschelde tot gevolg heeft.

Haar comité wil natuurherstel buitendijks en niet binnendijks laten plaatsvinden. „Op de Westerschelde wordt continu gebaggerd. Als je opgebaggerd slib op bepaalde zandplaten in de zeearm terugstort, zullen die platen na verloop van tijd zo hoog komen te liggen dat er van alles op gaat groeien. Er zijn gewoon veel betere manieren om tot natuurherstel te komen. Er is gekozen voor een variant waarvoor het maatschappelijk draagvlak miniem is. Ik ben vandaag al heel vaak gebeld door verontwaardigde comitéleden én burgers die vertelden dat ze het buitengewoon triest vinden wat er nu is gebeurd. Die steunbetuigingen halen ons wel een beetje uit de put.”

Het Comité Red Onze Polders heeft contact met Gery De Cloedt, de Belgische eigenaar van de Hedwigepolder die zich ook altijd tegen ontpoldering heeft verzet. De Feijter: „We onderzoeken alle mogelijkheden om de ontpoldering alsnog tegen te houden, ofschoon wij ons ook realiseren dat deze uitspraak een vaststaand feit is waar je moeilijk omheen kunt.” De Cloedt liet gisteren bij monde van zijn advocaat weten naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens te stappen.

Het is de bedoeling dat de ontpoldering in 2016 gaat beginnen. De eraan gekoppelde verdieping van de Westerschelde gebeurt op verzoek van België, dat behoefte heeft aan een diepere vaargeul zodat steeds grotere en dieper stekende zeeschepen de haven van Antwerpen kunnen bereiken.

Hoe heeft Magda de Feijter de uitspraak persoonlijk ervaren? „Het is een heel grote tegenvaller”, zegt ze. „Ik ben vooral begaan met de mensen die er direct door worden geraakt: de mensen die in de polder wonen en werken. In de Hedwigepolder zelf wonen enkele gezinnen, daarnaast bezitten 25 pachters die zelf buiten de polder wonen er een perceel dat zij bewerken. Vergeet niet dat elke boerderij in ons land niet alleen voor het boerengezin, maar daarnaast nog voor zo’n tien anderen een inkomen oplevert, variërend van een accountant en een verzekeraar tot een toeleveringsbedrijf.”

SGP en CU leggen zich bij uitspraak neer

De kleine christelijke partijen in Zeeland leggen zich neer bij de uitspraak van de Raad van State dat de Hedwigepolder onder water mag worden gezet.

Het SGP-Statenlid Van Burg noemt de uitspraak „teleurstellend”, maar voegt eraan toe dat tegen de beslissing geen beroep mogelijk is. „Als politieke partij kun je niks doen. Je kunt echter wel in de toekomst voorkomen dat dit weer gebeurt. Het beoogde natuurherstel is nodig omdat er bij eerdere verdiepingen natuurschade ontstond. De toekomst zal uitwijzen of de keuze die nu is gemaakt echt de verdwenen natuur terugbrengt. Het is duidelijk dat daar twijfels over bestaan”, aldus Van Burg. „Als over tien jaar blijkt dat het natuurherstel is uitgebleven, zou dat wel heel jammer zijn. Dan heeft Zeeuws-Vlaanderen moeten boeten voor een operatie waar alleen de economie van onze zuiderburen mee geholpen was.”

Statenlid Colijn van de ChristenUnie berust in het oordeel van de Raad van State, maar onderstreept ook dat zijn partij principieel tegen ontpolderen was en is. „Deze ontpoldering was echter een gelopen race, een fait accompli dat voortvloeide uit onderhandelingen tussen twee landen: België en Nederland. Die onderhandelingen zijn voor Zeeland zeer slecht afgelopen. Meer van zulke inbreuken op de natuur willen wij als ChristenUnie echt niet.”

Statenlid Robesin, beoogd lijsttrekker van de nieuwe Zeeuwse partij Provinciaal Belang Zeeland, is uiterst kritisch over de uitspraak. „Het is kwalijk dat de Raad van State de oren zó naar het kabinet laat hangen. Alle tegenargumenten zijn compleet van tafel geveegd om de verhoudingen tussen Nederland en België maar niet onder druk te zetten. Dit is een uitspraak die maar één belang dient: het landsbelang, en waarbij Antwerpen de grote winnaar is en Nederland, in het bijzonder Zeeland, de grote verliezer. Bewijzen kan ik het niet, maar dat de regering kennelijk zo veel invloed heeft op de rechtsgang vind ik verontrustend. Nederland dreigt een bananenrepubliek te worden.” Volgens Robesin draagt ontpoldering niets bij aan het herstel van de getijdennatuur in de Westerschelde. „Sterker: stromingsdeskundigen hebben berekend dat als deze operatie doorgaat, het stromingspatroon in de zeearm zodanig verandert dat de ontpolderde Hedwige langzaam maar zeker zal volstromen met vervuild slib uit het Antwerpse havengebied. De voormalige polder zal dan veranderen in één grote slibbak vol riet.” Robesin meent dat door de beslissing van de Raad van State „de deur wordt opengezet naar meer ontpolderingen.”