Voor een volle zaal opende Jan Bayense, leider van het kamp, de evangelisatieweek waarin de jongeren zullen evangeliseren in Kerkrade. „Paulus staat voor Agrippa”, aldus Bayense. „Daar krijgt hij de gelegenheid om zijn verhaal te doen. De zendingsreiziger weet dat dat even tijd vraagt. Daarom vraagt hij aan Agrippa om geduldig te luisteren. Paulus vertelt over zijn jeugd. Op weg naar Damaskus is de Heere aan hem verschenen. Aan deze verschijning is Paulus niet ongehoorzaam geweest. Hij bracht het Evangelie bij Jood en heiden. Daar zit voor ons een les in.”

Bayense wees de jongeren erop dat ze in Kerkrade zijn om daar het Evangelie te verkondingen, maar dat hun eerste verantwoordelijkheid thuis ligt. „Heb je thuis ook oog en oor voor mensen om je heen? Evangeliseren begint in je eigen omgeving. Merken mensen aan jou dat je christen bent?”

Inkeer tot God brengt een totale en radicale verandering met zich mee, aldus de kampleider. „Je wordt van dood levend. Die boodschap mogen jullie in Kerkrade uitdragen. Die ene Naam, gegeven onder de hemel tot zaligheid, is genoeg. Probeer deze Naam te noemen in gesprekken. Het is de enige Naam door welke wij móéten zalig worden.”

In zijn opening benadrukt Bayense dat er door inwoners van Kerkrade tegen de jongeren gezegd zal worden dat ze gek zijn. „Dat is niets nieuws! Het werd tegen Paulus ook gezegd. God gebruikt de dwaasheid der prediking om zondaren zalig te maken. Ons lijden stelt niet 
zo veel voor in vergelijking 
met het lijden van Paulus. Houd dat jezelf voor in de komende week.”

Zaterdagavond bezorgden de jongeren in zestien wijken in Kerkrade uitnodigingsflyers voor de kinderclubs die deze week zullen plaatsvinden. Kinderen die op straat liepen, kregen de kleurrijke uitnodiging persoonlijk aangeboden.

De reacties op de flyers waren divers. Maartje Kok (19): „Je ziet dat kinderen de uitnodiging herkennen. Doordat we jaarlijks terugkomen, slijt de kinderclub zich in de herinnering van kinderen. Er spreekt herkenning uit hun blik.”

Carolien Hak (22) merkte dat niet iedereen op de uitnodiging zat te wachten: „In een winkel vroeg ik of de flyer opgehangen kon worden, zodat veel mensen hem kunnen zien. De reactie van de winkelier was erg kortaf: „Houd je rommel maar bij je. Ga het de mensen zelf maar vertellen, dat ga ik niet voor je doen!”

Hans Blok (20): „Op straat kwam ik een vrouw tegen. Ik wilde haar een uitnodiging geven, maar ze dacht dat ik een telefoonabonnement voor haar wilde afsluiten. Toen ik vertelde wat we hier doen, vertelde ze dat ze gelovig is. „Wat goed dat jullie dit doen voor kinderen”, was haar reactie. Ze wenste ons alle zegen toe en beloofde maandag langs te komen bij de kinderclub.”

De deelnemers bezochten ’s morgens de christelijk gereformeerde gemeente te Bunde-Meerssen. ’s Avonds leidde Jan Bayense een dienst in het kamphuis. Hij mediteerde over 2 Korinthe 5. Bayense gaf de jongeren mee dat ze de opdracht hebben om mensen te bewegen tot het geloof: „Laat u met God verzoenen.”

Deze week organiseert de helft van de jongeren kinderclubs op zestien grasveldjes in Kerkrade. Om deze kinderclubs heen gaan huis-aan-huiswerkers de straat op om deur na deur in gesprek te gaan. Om daar de enige Naam te noemen, door welke de inwoners van Kerkrade moeten zalig worden. Robert van de Klippe (25), groepsleider van een van de zestien evangelisatiegroepen: „Huis-aan-huiswerk is een zaak van volledige afhankelijkheid van God. Mijn ervaring is dat als je vanuit die afhankelijkheid langs de deuren gaat, God Zelf de vrijmoedigheid geeft om het evangelie te delen.”