In zijn vrijstaande huis in Broek op Langedijk, dat uitkijkt over het water, is Huibers juist bezig met het verwerken van een belangrijk e-mailtje. Waar hij al jaren op hoopt, lijkt werkelijkheid te worden: de ark gaat naar Israël.

Het liefste zou hij vijf jaar lang de wereldzeeën doorkruisen en uiteindelijk in Israël aanmeren om mensen te vertellen dat er redding is, „door de ark en door het kruis.”

Zijn plannen kennen geen grenzen. Hij had in 2012 bij de Olympische Spelen in Londen willen zijn, denkt nog na over de Spelen in Rio de Janeiro in 2016. Brazilië komt langs in het gesprek. En Los Angeles, waar hij enkele weken geleden in het televisieprogramma Hour of Power de vraag stelde of er in die stad een aanlegplek voor de ark zou kunnen zijn. Zijn vraag resulteerde in een serieuze uitnodiging om met de ark New York te bezoeken. Inmiddels onderhoudt hij intensief contact met de Amerikaanse Bank JP Morgan, die mogelijkheden ziet om te investeren in een ligplaats voor de ark in Israël.

Als ik u over twee weken opnieuw spreek, liggen er dan weer andere plannen op tafel?

„Waarschijnlijk zijn de plannen vanavond alweer veranderd. JP Morgan zegt nu: ik heb de ark liever in Israël dan in New York. Dat maakt me nog blijer dan ik al was. Al tijdens de opening van de ark in 2012 heb ik gezegd: in 2017 moet de ark in Israël liggen. Waar dat precies zal zijn, laat ik aan de Heere God over. Het liefst zou ik naar Ashkelon gaan.”

Hoe krijgt u het voor elkaar om al die idealen te verwezenlijken?

„Ik heb het volste vertrouwen in de Heere God. Hij maakt wel duidelijk wat Zijn bedoeling is. Daarnaast zit ik niet stil. Ik spreek uit wat ik zou willen, zoals in Hour of Power, en zie wel hoe de dingen lopen. Gelukkig heb ik het nu druk met een nieuw project in Israël, want anders ging ik vandaag nog varen. Zo erg is het. Alles moet vandaag gebeuren.”

Waar komt die onrust vandaan?

„Mijn karakter en drive veroorzaken die. Superirritant voor mijn omgeving. Het avontuurlijke geeft me een kick. Met God is alles een enorm avontuur. Maar ik kan ook rustig thuiszitten hoor.”

Uw nieuwe project is omvangrijk: u wilt een tunnel boren tussen de Middellandse Zee en de Dode Zee.

„Ook dit project ontleen ik aan de Bijbel. In 2007 was de ark af. In mijn gebed vroeg ik: Wat moet ik nog meer doen? Ik ben een ongeschikt persoon, maar ik weet dat U mij geschikt kunt maken. Al op mijn achttiende las ik over de mogelijkheid om Israël door middel van een tunnel van drinkwater te voorzien. Dat heeft me nooit meer losgelaten. Maar pas in april ben ik hiermee serieus aan de slag gegaan, in nauw overleg met waterscout Gerrit Oudakker.

De bedoeling is om water uit de Middellandse Zee naar de veel lager gelegen Dode Zee te laten stromen en met behulp van het drukverschil per jaar 850 miljoen kubieke meter gratis drinkwater te maken. De ontziltingsinstallatie die hiervoor nodig is, kost geen energie. Het water, maar ook de 1200 megawatt aan elektriciteit die we willen opwekken, is bestemd voor Jordanië, de Westelijke Jordaanoever en Israël. Tegelijk moet er een gasleiding door de tunnel gaan lopen voor de export van gas uit de Middellandse Zee. Ik heb dit allemaal niet zelf bedacht. Al mijn kennis is afkomstig van de Wereldbank.”

Intussen maakte de Wereldbank in december bekend dat er een akkoord is tussen Israël, de Palestijnen en Jordanië over een pijplijn tussen de Rode Zee en de Dode Zee.

„Ik hoorde op dat moment bij het reisgezelschap dat samen met premier Rutte en drie andere ministers een werkbezoek bracht aan Israël. Ik wilde juist naar de Dode Zee reizen toen mijn chauffeur The Jerusalem Post op mijn schoot gooide met daarin het nieuws over de overeenkomst die op diezelfde dag getekend zou worden. Ik voelde me verraden. Twee dagen eerder sprak ik nog met de Palestijnse minister Attili, verantwoordelijk voor water. Nu begreep ik ook waarom de Israëlische minister Shalom een dag geleden niet aanwezig was geweest tijdens een diner met premier Netanyahu. Hij was al onderweg naar Washington DC om het akkoord te ondertekenen.

En dan word je gebeld door iedereen: „Nu stop je ermee, hè?” Mijn vrouw Bianca zei: „Doe nou niet zo eigenwijs.” Maar nee, ik stop er niet mee. Daarmee zou ik ontkennen dat de Bijbel waarheid is. Ik voelde me door iedereen verraden, maar niet door God.”

U ontleent dit project aan Bijbelse profetieën.

„Helemaal. Aan Ezechiël 47, dat gaat over zoet water dat vanuit de tempel in Jeruzalem naar het oosten stroomt. Maar ook aan onder meer Zacharia 14:18. Deze Bijbelteksten zijn letterlijk leidend in mijn plannen. Het zijn verkeersborden, ze geven de richting aan. Waarom een tunnel? Omdat er in Jesaja staat dat geen roeischuit het water zal kunnen passeren. Ezechiël spreekt over dat wat niet te doorwaden is. De Jordaan zal vol water zijn en er zullen vissers staan van Engedi tot En-Eglaïm. De verzen 8b tot 12 in Ezechiël 47 gaan over de tunnel. De tunnel is de tweede beek, zoals die wordt genoemd in Bijbelvertalingen die dicht bij de grondtaal blijven. Daarom heb ik dit project Twotube genoemd.”

Ezechiël 47 wordt doorgaans niet beschouwd als een profetie die letterlijk zo zal uitkomen.

„Dat weet ik. Dit moet je geestelijk zien, hoor ik van dominees. Soms zegt iemand: Johan, je bent op de verkeerde weg. Maar God geeft me dit in. In mijn gebed leg ik Hem alles voor. Dat gaat samen met het zakelijke aspect. Iedere dag geeft God je een klein beetje, zodat je stapje voor stapje verderkomt. Overigens bidt mijn huidige predikant er ‘s morgens in de kerk voor dat mijn project zal slagen.”

Het waarmaken van dit plan moet veel van u vragen.

„Je moet weten dat ik op mijn 23e niet eens de telefoon durfde op te nemen. Ik was een verlegen jongetje. Als er een klant belde –wat kost een dakkapel van 2 bij 2 meter?– stond mijn vrouw die te woord. Bianca zegt weleens: „Ik kan nog steeds niet geloven dat je zo’n praatjesmaker bent geworden.” En doordat je de ark hebt gebouwd, kent iedereen je. Dat werkt allemaal mee. Daar geniet ik ook ontzettend van.”

Maar, met alle respect, zijn uw plannen soms niet iets te pretentieus? Op uw website staat: Johan en zijn team zijn in aantocht met de oplossing.”

„Staat dat er? O, dat moet ik dan nog eens nakijken. Een Bijbeltekst die veel voor mij betekent is: „Wees moedig en sterk, ban angst en twijfel uit je hart.” Ik wil mensen op de kast jagen, want pas dan bereik je resultaat. Dan worden ze puur, dan kun je met hen communiceren. De boodschap van de ark is redding. Mijn bedoeling is dat mensen de Bijbel gaan lezen. Dat ze op zoek gaan naar God. Om dat doel te bereiken, kan niets groot genoeg zijn. Ik zeg, zoals Mozes in Exodus 32:32: Schrap mij maar uit Uw boek. Dat gaat ver. Maar het komt voort uit bewogenheid met mensen die dreigen verloren te gaan. Het gaat zo ver dat heb gezegd: Pas als het water van de Middellandse Zee naar de Dode Zee stroomt, wil ik me laten dopen. In de Jordaan.

Waarom heeft u uw doop als volwassene aan dit project verbonden?

„Om te laten zien dat het waar is wat er in de Bijbel staat. Mijn doop zou dit bevestigen.”

Bent u klaar met Nederland?

„De film biedt een laatste kans om mensen naar de ark te krijgen. Ik vind het leuk dat de ark hierdoor weer even in het nieuws komt. Dan kunnen mensen later niet zeggen: hadden we maar. Als ik eenmaal weg ben uit Nederland, kom ik nooit meer terug.”

Waarom niet?

„Het zal een definitief einde zijn. Er is geen herkansing. De hele wereld moet het weten.”

Gaat u in Israël wonen?

„Ik hoop het wel. Het klimaat is er heerlijk. Weet je, als de tunnel gegraven gaat worden, is dat het grootste bouwproject dat ooit in de wereld is uitgevoerd. Het wereldrecord ligt op 51 kilometer. Wij streven naar 88 kilometer. En het is lastig gesteente. De tunnelbranche zegt: „Dit is onmogelijk. Wat jij wilt, kan niet.” Dat moet je dus niet tegen mij zeggen.” Lachend: „Pretentieus hè? Ik vind het geweldig. In de Bijbel staat namelijk hoe ik het moet doen.”

Is uw doel met de ark bereikt?

„Veel meer dan dat. Als je nu de ligplaats in Dordrecht ziet... die is ongewoon mooi. Als ik aan kom rijden ben ik zo blij dat ik hierbij betrokken ben. Ik geniet en lach en vind het geweldig. Ik heb er nooit wakker van gelegen. Bianca trouwens wel.”

Hoeveel niet-christelijke bezoekers trekt de ark?

„Tachtig procent.”

Is uw boodschap bij hen aangekomen?

„O ja, zeker. Ik herinner me een man die helemaal geen zin had om aan boord te gaan, dat zag je meteen. Hij sjokte achter zijn vrouw en kinderen aan. Maar toen ik hem opnieuw tegenkwam, zag ik hem wijzen en weer later liep hij voorop. Mensen zijn onder de indruk van het bouwwerk, daarvoor zijn ze gekomen. Het Evangelie krijgen ze erbij. Dat vinden ze soms confronterend. Waarom is de tabernakel nagebouwd en waarom hangt er een kruis? Ik hoop dat ze zich dat hun hele leven afvragen. Ik wil mensen triggeren. Ook de heel gelovige.”

Johan Huibers

Johan Huibers (1958) woont en werkt als aannemer in het Noord-Hollandse Broek op Langedijk. In 2007 voltooide hij een kleinere replica van de Bijbelse ark van Noach, in de zomer van 2012 werd de ark op ware grootte officieel geopend.

Huibers is voorzitter van de stichting Ark van Noach, een stichting die niet alleen steun verleent aan het evangelisatiewerk in Nederland maar ook middelen werft voor drinkwaterprojecten in ontwikkelingslanden en de tunnelbouw in Israël.

In het boek ”Laat je droom varen” vertelt Huibers, die lid is van de hervormde gemeente in zijn woonplaats, hoe hij er toe kwam om de ark van Noach te gaan bouwen. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen en een kleindochter.

In Kerkbreed komt iedere week een persoon aan het woord die een reflectie geeft op een bepaalde gebeurtenis of ontwikkeling in de breedte van het kerkelijk leven. Vandaag: Johan Huibers, de man die de ark van Noach nabouwde. Als het aan de aannemer uit Broek op Langedijk ligt, gaat de ark zo snel mogelijk internationaal.