Op de dag van het interview is het 3 oktober, de dag van de herdenking van het ontzet van Leiden in 1574, de bevrijding van de stad van de Spanjaarden. Elk jaar zijn er dan grote feesten in de stad en zingen 3500 schoolkinderen op een plein. „Het leeft nog steeds”, constateert ds. Smaling, die een koekje bij de koffie presenteert met een afbeelding in reliëf van de twee gekruiste sleutels, het wapen van Leiden. „Historisch besef is belangrijk.”

De jubilerende hervormde predikant vertelt dat hij erachter gekomen is dat een van zijn voorvaders in 1517, het jaar dat Luther zijn 95 stellingen aansloeg, burgemeester van Leiden was. Hij toont een afbeelding van het familiewapen, een half dambord, dat een plek gekregen heeft boven de deur in de hal. Het is dan ook geen wonder dat hij iets heeft met Leiden, waar hij de Marekerkgemeente diende.

Hij heeft daarentegen niets met de enige jaren geleden overleden schrijver Jan Wolkers, die in Oegstgeest geboren is en het boek ”Terug naar Oegstgeest” schreef. „Jan Siebelink geeft met zijn boek ”Knielen op een bed violen” veel minder aanstoot.”

Roemenië

In Rijnsburg, waar hij eerder stond, was ds. Smaling in aanraking gekomen met een plaatselijke gereformeerde predikant van Hongaarse afkomst, ds. Cziria. Met anderen richtte hij daar 25 jaar geleden de stichting Werkgroep De Ruyter op, om de christenen in Oost-Europa te steunen.

Inmiddels had de Roemeense omwenteling plaatsgevonden en was ds. Smaling diverse keren naar Roemenië geweest. Eens, toen hij samen met zijn vrouw door het dorpje Puszta-Ajlak reed, zag hij mensen bij een kerkje. Hij stopte en raakte in gesprek met de toenmalige predikant ds. Csomay Arpad, die „nu een van mijn beste vrienden is.” „We weten ons in Christus met elkaar verbonden. Het contact heeft mijn geestelijke leven verrijkt. Als je mensen die geleden hebben in de ogen ziet, en dat hebben we gedaan, word je anders. We hebben er veel voor teruggekregen.”

Betrokkenheid

De liefde voor Hongarije en Oost-Europa had zijn weerslag op de Marekerkgemeente in Leiden, waar ds. Smaling inmiddels stond. „De gemeente heeft deze betrokkenheid opgepikt en zich intensief ingezet voor christenen in Roemenië. Dat had op die gemeente, die tot dan vrij gesloten was, een positief effect. Het naar buiten richten van de blik was een van de aanleidingen voor de groei van de gemeente, die nu veel studenten en jonge gezinnen kent.”

Als andere factor noemt ds. Smaling de aandacht voor de enkele mens. Die uitte zich bijvoorbeeld door elke zondag een weekbrief uit te delen en door het organiseren van reisjes.

Ook stelde het predikantsechtpaar in Leiden het huis open voor gemeenteleden, zodat het contact met de dominee gemakkelijker zou zijn. „Dat bond samen. Kerkgangers bleven na de dienst napraten, zodat de overburen van de kerk zich afvroegen wat er aan de hand was.”

Ds. Smaling wijst erop dat de aandacht voor de wereld gevolgen gekregen heeft. De kerkelijke gemeente heeft diverse kerkleden voor een bijzondere opdracht uitgezonden: naar Tokio, als Bijbelvertaler voor Wycliffe, en naar Tsjechië. De predikant woont nog geregeld diensten bij in de Marekerk, waar hij op morgen zijn jubileum hoopt te vieren. Twintig jaar geleden waren er plannen om de kerk te sluiten voor de eredienst.

De emeritus predikant is blij dat het zo goed gaat met de gemeente en zegt dat de velden wit zijn om te oogsten. „Het is naar de Schrift dat de stedelingen zullen bloeien. In het Nieuwe Testament gaat het ook over de steden. Denk echter niet dat ik of iemand anders deze beweging op gang gebracht heeft. Het ging als vanzelf. Het is het werk van God.”

Levensloop ds. Smaling

Gerrit Filip Smaling werd in 1939 in Amersfoort geboren. Hij studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en was bij zijn bevestiging in Schoonrewoerd in 1963 met zijn 24 jaar de jongste predikant van de Nederlandse Hervormde Kerk.

In 1968 vertrok Smaling naar de hervormde gemeente van Dussen, waarna in 1973 Wierden volgde en in 1982 Rijnsburg. In zijn laatste gemeente, Leiden, die hij vanaf 1990 diende, ging hij in 2001 met emeritaat. De predikant woont nu in Oegstgeest en doet één dag in de week pastoraal werk in een verzorgingstehuis.

Het echtpaar Smaling heeft vier kinderen en tien kleinkinderen.

Lees ook in Digibron:

Een praktisch theoloog als dominee –interview met ds. Smaling (Reformatorisch Dagblad, 11-10-2001)

Afscheid ds. G. F. Smaling van Leiden (De Waarheidsvriend, 18-10-2001)

Bevestiging en intrede van ds. G. F. Smaling te Leiden (De Waarheidsvriend, 09-08-1990)

Afscheid ds. G. F. Smaling van de Herv. gemeente Rijnsburg (De Waarheidsvriend, 26-07-1990)

Afscheid ds. G. F. Smaling van Wierden (De Waarheidsvriend, 01-07-1982)

Intrede ds. Smaling te Wierden (De Waarheidsvriend, 13-09-1973)

Afscheid ds. Smaling van Schoonrewoerd (De Waarheidsvriend, 30-05-1968)

Bevestiging en intrede kand. Smaling te Schoonrewoerd (De Waarheidsvriend, 10-10-1963)