Suu Kyi, die sinds kort parlementariër is, kreeg de prijs in 1991 voor haar „geweldloze strijd voor democratie en mensenrechten”. Ze zit sinds 1988 in de politiek en strijdt voor meer democratie in het Zuidoost-Aziatische land. Myanmar werd sinds de jaren '60 door een militaire junta geregeerd. Suu Kyi bleef haar aanhangers aanvoeren en toespreken, vaak met gevaar voor eigen leven.

De politica kon de prijs toen niet zelf ophalen, omdat de junta haar onder huisarrest had geplaatst. Haar man en zoons, die in Engeland woonden, namen in haar plaats de prijs in ontvangst. Alexander Aris, haar oudste zoon, sprak in een speech zijn ‘speciale gevoelens’ voor de Noorse bevolking uit. Hij uitte de hoop dat zijn moeder „snel in staat zou zijn deze gevoelens te delen en voor zichzelf te spreken”.