Dat stelde de hervormde Israël­theoloog dr. M. van Campen vrijdagmiddag op een symposium in Rotterdam dat Belder werd aangeboden voor zijn 12,5-jarig lidmaatschap van het Europees Parlement. „Er heeft in Straatsburg dus al eerder een tegengeluid geklonken.”

Martin Bucer en Peter Vermigli waren de eerste theologen die aan een „iets objectievere vorm van Bijbelstudie” deden en Israël zijn plaats teruggaven. „Tijdens de middeleeuwen waren alle beloften toegepast op de kerk”, aldus Van Campen.

Bucer en Vermigli zagen bijvoorbeeld in Romeinen 11 dat er nog hoop voor het Joodse volk was. „Vanuit Wittenberg had dit nooit geklonken.”

Deze verwachting voor Israël ging vervolgens naar Engeland en Schotland. „De puriteinen namen dat over. En via hen kwam het in Nederland terecht bij de Nadere Reformatie. Ik ken geen periode in de Nederlandse kerkgeschiedenis waarin zo veel aandacht voor Israël was als juist destijds in het piëtisme. Via die oudvaders kwam het ook in het gezin Belder in Ridderkerk.”

Elders in Europa bestaat onder christenen altijd nog wel positieve aandacht voor het Jodendom, gaf Van Campen desgevraagd aan, maar slechts mondjesmaat. „In Zwitserland leeft dit misschien bij enkele groepen, als overblijfsel van het Reveil. Verder heerst vrij algemeen de vervangingstheologie, zeker bij rooms-katholieken.”

De Israëlische vertegenwoordiger bij het Europees Parlement, Saranga, stelde dat Israël in het EP „als gemakkelijk doelwit” geldt. Volgens hem is de stemming in de afzonderlijke EU-hoofdsteden echter niet vijandig.

Thomas Sandell, leider van de Europese Coalitie voor Israël, acht het „vanzelfsprekend” dat Europa met Israël verbonden is. „De Europese samenwerking is gebouwd op de belofte dat de Holocaust nooit meer zal plaatsvinden. Daarom ziet Belder het verdedigen van de veiligheid van Israël als eerste taak. Het is belangrijk dat er zulke moedige mensen in het EP zitten.”