„Geachte klant, wij gedetecteerd onregelmatige activiteit op uw account de Rabobank. Voor uw bescherming, moet u deze activiteit te controleren voordat u kunt doorgaan met uw account.” Afzender: de afdeling Klanten Support Service van de Rabobank. Terloops wordt de ontvanger van het e-mailbericht gevraagd op de ingevoegde link te klikken en zijn persoonlijke gegevens achter te laten.

Op de website van de Rabobank staan een stuk of zeven soortgelijke e-mailberichten. Enkele overeenkomsten vallen meteen op: de inhoud van de elektronische berichten bestaat vaak uit slecht (vertaald) Nederlands. Bovendien wordt de ontvanger niet persoonlijk aangesproken. Daarnaast zal de oplettende lezer nogal eens buitenlandse tekens aantreffen.

Wat hier aan de hand is, heet in internettaal ”phishing”. Deze vorm van internetfraude bestaat hieruit dat mensen achter hun computer worden opgelicht. Criminelen lokken personen naar een vals internetadres, om daar inlognaam, wachtwoord en creditcardgegevens af te geven. Gevolg: een leeggeroofde bankrekening.

Phishing is een lastig probleem, erkent Jeroen van Maarschalkerweerd, persvoorlichter bij ABN AMRO. „Criminelen sturen lukraak mails naar duizenden e-mailadressen, of dat nu klanten van de bank zijn of niet. Gelukkig worden veel ontvangers argwanend als ze het slechte Nederlands zien.” Van Maarschalkerweerd legt uit dat het heel eenvoudig vast te stellen is dat deze mails onmogelijk door de bank verstuurd kunnen zijn. „Banken mogen mensen niet eens om persoonlijke gegevens vragen, zeker niet via internet of telefoon.”

Wie die criminelen zijn, is niet makkelijk te achterhalen. „Een paar jaar geleden vond veel internetfraude plaats vanuit Nigeria. Daar bestond geen fraudewetgeving, dus konden oplichters ongestoord hun gang gaan. Momenteel heb ik het idee dat internetfraude steeds meer vanuit Europa georganiseerd wordt”, aldus Van Maarschalkerweerd.

Om mensen bewust te maken van de gevaren van cybercrime, lanceerde de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) vorig jaar de campagne ”Veilig bankieren”. Niet zonder reden. Woordvoerder Bart van Leeuwen: „Het aantal incidenten neemt toe. In 2009 ging het nog om 156 gevallen van internetfraude, de teller na de eerste zes maanden in 2010 staat al op 514.” Binnenkort presenteert de NVB haar cijfers over heel 2010. Die zijn weinig rooskleurig, verwacht Van Leeuwen. „Helaas geldt er een stijgende tendens wat cybercrime betreft.”

Internetfraude is een dure aangelegenheid voor banken. In de eerste zes maanden van vorig jaar liepen de banken 4,3 miljoen euro mis door cybercrime. Wat rest is preventie, meent Boele Staal, voorzitter van de NVB. Daaronder verstaat de bankier detectie en monitoring van bedreigende software op internet en het voeren van bewustwordingscampagnes.

Bij de Rabobank bestaat preventie vooral uit het verstrekken van zo veel mogelijk informatie aan de duizenden internetbankierders. Volgens woordvoerder Milou Verhaegh zijn er een paar tips die mensen ervoor moeten beschermen dat zij het slachtoffer van internetfraude worden. „Klik niet door als je een e-mail niet helemaal vertrouwt. Let er ook op of een e-mailadres begint met ”https.” En verstrek nooit inloggegevens.”