De Ierse premier Brian Cowen zei dat zijn regering in een lastige positie is komen te verkeren, maar weigerde het verdrag dood te verklaren. Cowen zei te hopen dat hij een compromis kan vinden dat het mogelijk maakt dat de doelen van het verdrag toch in alle 27 EU landen gerealiseerd kunnen worden.

Volgens de voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, is „het nee van Ierland geen stem tegen de Europese Unie.” Hij zei dit na een gesprek met Cowen. Verder benadrukte Barroso dat het ratificatieproces in Europa niet overboord wordt gegooid. „Achttien lidstaten hebben het verdrag al goedgekeurd, één heeft nee gezegd en nu moeten de leiders van de lidstaten volgende week kijken hoe we nu verder gaan.”

Frankrijk, dat op 1 juli het Europees voorzitterschap overneemt van Slovenië, liet meteen weten door te willen gaan met het ratificeren van het verdrag. De Franse minister van Europese Zaken, Jean Pierre Jouyet, zei dat „de EU speciale afspraken met Ierland kan maken om een crisis af te wenden.” Door het Ierse nee loopt de invoering van het akkoord wel vertraging op, luidde de algemene verwachting in Brussel. Het had oorspronkelijk op 1 januari 2009 in werking moeten treden.

Het Europese Hervormingsverdrag, een alternatief voor de Europese grondwet die door de Nederlandse en Franse kiezers werd verworpen, moet door elke EU lidstaat worden goedgekeurd om in werking te kunnen treden. Ierland was ditmaal het enige land dat het risico nam het ingewikkelde werkstuk aan zijn bevolking voor te leggen. Het moest wel, want de Ierse grondwet vereist dat elk EU verdrag aan een referendum wordt onderworpen. In de andere lidstaten beslist het parlement.