Het ganzenbord is rood en wit, met zwarte cijfers. In het midden staat een grote gans. Nu is het spel nog niet groter dan een A4’tje; in steen zou het 7,5 meter in het vierkant beslaan.Sinds vorig jaar zomer ontwerpt en levert Jan de Jong (55) uit Wierden creatieve stukken straatwerk. Logo’s, dieren, abstracte vormen. Voor bedrijven, aannemers, scholen en gemeenten en particulieren.

„Je hebt een beperkt aantal kleuren en daarmee probeer je een goede weergave van een afbeelding te geven - en dan in een zo klein mogelijk oppervlak. Dat is de uitdaging”, vat De Jong zijn werk samen. „Wordt iets te groot, dan verlies je het zicht erop. Het is net als met een borduurwerk: sta je er met je neus bovenop, dan zie je niets.”

Het straatje voor het huis van De Jong doet denken aan een tapijt. Klopt ook: een Perzisch kleed in een vakantiehuis vormde de inspiratiebron. Dat hij ooit in zijn vakantie aan het schetsen sloeg, tekent hem. „Je zult mij overdag geen boek zien lezen. Ik stam uit een tijd dat je de hele week, van ’s morgens tot ’s avonds en ook zaterdags, werkte.”

De Jong begon zijn carrière in het bedrijf van zijn vader. „Ik voel mij straatmaker, hoewel ik het niet echt ben - maar mijn vader was dat in hart en nieren. Goede straatmakers zijn kunstenaars. Ze zetten hier en daar een hoogtesteen en komen precies uit waar ze zijn moeten.” Minder ervarenen werken vaak niet zo vlak en maken lichtelijk bergachtige straten.

Deze manier van een straat leggen noemt De Jong „onder de hamer” straten. Een andere, minder moeilijke techniek is „vleien.” „Tegenwoordig gebeurt dat laatste vaak.”

Zelf werkt hij ook met de vleitechniek. Beter gezegd, hij laat zijn klanten ermee werken, want Straatwerk in Perspectief levert bouwpakketten waarmee mensen zelf aan de slag kunnen. Dat heeft twee redenen: zo blijft een origineel straatje betaalbaar én De Jong hoeft niet stad en land af te reizen om straten te leggen, wat hij vanwege gezondheidsproblemen ook niet meer kan.

Wil iemand bijvoorbeeld het logo van zijn bedrijf voor de deur, dan stuurt deze opdrachtgever een foto naar De Jong, die vervolgens een ontwerp maakt. „Dat gaat dan met een prijsopgave naar de klant. Tot zover is alles vrijblijvend. Gaat de klant akkoord, dan maak ik een pakket met passende stukken steen en een legtekening. En dan is het net Ministeck.”

Van belang is wel een goede ondergrond. Zo moet de zandlaag dik genoeg zijn en de afwatering geregeld zijn - over die praktische zaken geeft De Jong persoonlijk en via zijn website www.sierstraat.nl advies.

Niet alles is in steen te vangen, zegt De Jong. „Maar als mensen zeggen: dit lukt je nooit, dan doe ik extra hard mijn best.”

Ook tegen zichzelf zegt hij soms dat iets hem niet zal lukken. Zoals toen een pluimveebedrijf hem een foto van een haan en een kip stuurde. Toch liggen de witgevederde dieren inmiddels verankerd in de oprijlaan van het bedrijf.

Aan die kippen ging een ander ontwerp vooraf. Langs de weg zag De Jong eens een logo dat hem aansprak: een kuiken dat uit een ei klimt. Hij tekende het na in steentjes. „Ik liet het bij die pluimveehouderij zien, maar toen bleek het logo bij de buren te horen.”

In dit geval kreeg De Jong er een andere opdracht voor, maar het gebeurt ook dat het stil blijft na het sturen van een schets. Hij tekent en bedenkt veel straatjes zonder dat iemand er van tevoren om vraagt. Ooit legde hij er zelfs ongevraagd één. Een herdershond. „Dat was bij vrienden die op vakantie waren. Ze hebben twee Duitse herders. Toen ze thuiskwamen, hadden ze er drie. Ze vonden het geweldig.”

Een andere keer stuurde hij de gemeente Scheveningen een portret van koningin Beatrix toen hij hoorde dat ze daar op bezoek zou gaan. „De gemeente koos niet voor dat portret - maar wilde wel graag de vlag van Scheveningen.”

En zo liep de koningin later over een blauw vlak met drie witte haringen. Van betonsteen, met een natuurstenen deklaag.