Hiermee wil de bewindsvrouw de proef met een pbl een nieuw leven inblazen. Haar voorganger Eric van der Burg (VVD) was hiermee begonnen, maar moest hier na een rechterlijke uitspraak mee stoppen. De rechter vond namelijk dat een asielzoeker hierdoor te veel in zijn vrijheid werd beperkt.

Faber verwacht in juni met de proef te kunnen beginnen met maximaal tien beschikbare plekken voor overlastgevende asielzoekers. Zij krijgen een vrijheidsbeperkende maatregel opgelegd die de hele dag geldt. Worden deze mensen toch gezien op de plekken in Ter Apel en Nieuw-Weerdinge waar ze niet mogen komen, dan kunnen ze in een politiecel belanden.

Deze proef wordt onderdeel van een grotere aanpak die de minister in februari aankondigde, gericht op overlastgevende asielzoekers met weinig kans op een asielvergunning. Zij moeten zich eerst alleen twee keer per dag melden. Maar als de problemen aanhouden, komen ze in een steeds strenger regime terecht met ook meer begeleiding.

Een plaatsing in een pbl is in deze aanpak de derde stap. Deze opvanglocatie is bedoeld voor asielzoekers die meerdere keren zijn betrapt op „lichtere” vormen van overlast, zoals winkeldiefstal. De laatste en vierde stap is dat de asielzoeker in de gevangenis komt, bijvoorbeeld nadat deze is veroordeeld voor strafbare feiten.

Een meerderheid van de Tweede Kamer heeft Faber verzocht om weer een pbl te openen. Daaraan wil de minister gehoor geven met deze proef, die later „waar mogelijk uitgebreid en aangescherpt” wordt.

De minister denkt dat deze nieuwe aanpak wel zal standhouden in de rechtszaal omdat voor elke aanscherping van het regime zal worden gemotiveerd waarom die op iemand van toepassing is.