Volgens de tuchtrechters moeten verslagen „helder en consistent zijn” en moeten de conclusies navolgbaar zijn. De psycholoog en de psychiater hebben dat echter niet gedaan. Zo leggen ze hun bevindingen onvoldoende uit. Conclusies staan op totaal andere plekken dan de onderbouwingen. Zo wordt een zin op bladzijde 104 onderbouwd met informatie op bladzijden 27 en 28. Dat „vraagt veel zoek- en bladerwerk van de lezer” en daarmee voldoet het rapport niet aan de eisen.

Het gerechtshof had de twee deskundigen opdracht gegeven om H. te onderzoeken. H. zei dat hij in een psychose handelde. In hun verslag gaven ze geen antwoord op de vraag of H. voor en tijdens de moorden „psychotisch ontregeld” was. Als dit wel zo was, kwam dit volgens hen eerder door het gebruik van drugs dan door een geestesziekte. Ook gaven ze geen oordeel of hij toerekeningsvatbaar was. H. vond het verslag vooringenomen en stapte daarom naar de tuchtrechter.

Het college zegt uit het rapport niet te kunnen opmaken hoe de experts tot de conclusie zijn gekomen „dat de mogelijkheid van een psychose terzijde kon worden geschoven”. In hun bronnen stonden namelijk wel aanwijzingen daarvoor.

H. stak in mei 2019 een vrouw dood in de Scheveningse Bosjes in Den Haag. Drie dagen later bracht hij op dezelfde manier een man en vrouw om het leven op de Brunssumerheide in Limburg. De Hoge Raad veroordeelde H. uiteindelijk tot een celstraf van bijna 22 jaar.