Donderdag. De heidebrand rukt snel op in Ede. De stevige wind jaagt de rook richting de woning van Liefting, die pal tegen het mobilisatiecomplex in Ede ligt. Tuin en defensieterrein grenzen aan elkaar.

Liefting, voorzitter van interkerkelijke stichting Evangelisatie Sjofar (500 vrijwilligers), is op dat moment aan het evangeliseren op het NS-station in Hilversum. Hij krijgt een sms’je dat er een grote brand woedt in de buurt van hun huis. „Ik dacht: Dit zit niet goed.” De rook trekt zelfs over Hilversum. Na de evangelisatieactie keert Liefting huiswaarts, maar rijdt zich vast in een file op de A1.

De politie en de marechaussee bellen inmiddels aan bij huize Liefting. Of iedereen per direct het huis wil verlaten. Alleen persoonlijke bezittingen meenemen. „Ze belden me in de file”, vertelt Liefting. „Wat moeten we meenemen? Een hele consternatie. Je kunt niet veel meenemen.”

Portemonnee, paspoort, rijbewijs en laptop worden ingeladen. „En een auto vol fotoalbums.” De vrouw van Liefting, drie kinderen en twee kleinkinderen wijken uit naar een dochter in Lunteren.

Vlak voor ze vertrekken, arriveert Liefting via een sluipweggetje. De heidebrand bevindt zich op amper 500 meter afstand van het huis. De Lieftings horen duidelijk het „zuigende en knetterende” geluid van de brand. „Nu komt het wel heel dicht bij”, zeggen ze. Op een videootje is te zien hoe Defensie in allerijl voertuigen in veiligheid brengt.

Het vuur komt over een iets verderop gelegen hek van het defensiecomplex heen. „Dat was wel even schrikken. Je weet niet wat er allemaal op zo'n militair complex ligt opgeslagen. Defensie doet er altijd een beetje geheimzinnig over. Maar de legervoertuigen alleen al zitten vol brandstof. Levensgevaarlijk.”

Terwijl het gezin vertrekt, besluiten vader en zoon Liefting achter te blijven. „Dat was mijn keuze”, licht Liefting toe. „Ik ben er geen voorstander van weg te gaan. We hebben hier paarden en honden lopen. De opdracht was dringend, maar ze kunnen je niet verplichten.” Door de stevige wind blijft het vuur zich snel uitbreiden richting kazerne, richting hun huis. „Dat voelde bedreigend.”

Gespaard

Onverwachts draait de wind echter en rukt het vuur niet verder op. „Godzijdank”, reageert evangelist Liefting. „Zo beleef ik dat. Absoluut. Onze God bestuurt ook de wind. Ik zie echt dat de Heere hier de hand in heeft. Want het had goed fout kunnen gaan. De kazerne is gespaard, ons huis is gespaard.”

Liefting ervaart het als gebedsverhoring. „Ik zie dat vooral ook in de rust en de kalmte van ons gezin in deze situatie. Voordat we met het team onze evangelisatieactie in Hilversum afsloten, hebben we samen gebeden. En voordat mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen vertrokken, hebben ze samen gebeden. Ik zie de leiding van de Heere dat we bewaard zijn. Maar ook al was het anders gegaan, laat ik het maar heel eerlijk zeggen, dan hadden we ook geweten dat de Heere er vanaf weet. De Heere heeft ons hierin niet beschaamd.”

Liefting heeft alleen rook in huis. Vooral ook door het nablussen. „De brandweer is de hele nacht nog aan het werk geweest. Ik ben schor van de rook.”