OM eist tbs voor doodsteken vrouw Leimuiden
Het Openbaar Ministerie heeft maandag tbs met voorwaarden geëist tegen de 33-jarige Frank H. voor het doodsteken van zijn 31-jarige echtgenote in Leimuiden (Zuid-Holland). „Hij kan voor deze vreselijke daad geen celstraf krijgen, omdat hij volledig in een waan handelde”, zei de officier van justitie in de rechtbank in Den Haag.
H. stak zijn echtgenote Jeannerie op 2 september vorig jaar neer aan de Griede. Hij raakte haar vijf keer met een keukenmes in borst en buik. Zwaargewond vluchtte de vrouw naar de overkant van de straat, waar ze instortte. Ze overleed ’s nachts in het ziekenhuis. De man had zichzelf ook drie keer gestoken. Hun drie jonge kinderen waren tijdens het steekincident niet thuis.
H. had een psychose, vertelde hij de rechters. Hij kampte al langer met psychische problemen en verbleef tijdelijk in een kliniek. Hij wilde niet iedere dag zijn medicatie slikken, omdat hij naar eigen zeggen erg veel last had van bijwerkingen.
Gedragsdeskundigen adviseren de rechtbank om de verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar te verklaren. Hij heeft een bipolaire stoornis met psychotische kenmerken en werd volgens de psychiater volledig door waanbeelden gestuurd.
H. zegt dat hij stemmen hoorde. „Ik was bang denk ik, voor de stemmen in mijn hoofd en het idee dat ik zelfmoord moest plegen. Dat wilde ik niet. Ik ben naar de keuken gelopen en heb een mes gepakt met het idee mezelf iets aan te doen.” Op de vraag waarom hij plotseling eerst zijn vrouw neerstak met het keukenmes, had hij geen antwoord. Huilend vertelde hij de rechters: „Had ik maar zelfmoord gepleegd, dan hadden mijn kinderen in ieder geval nog een moeder”.
De vader, moeder en de broer van het slachtoffer maakten gebruik van hun spreekrecht. „Ik kan het je niet vergeven”, zei de vader tegen de verdachte. De broer van Jeannerie vertelde de rechters boos en verdrietig te zijn, omdat H. zijn medicatie niet trouw innam. „Je hebt hiermee de moeder van je kinderen mijn zus van het leven beroofd”, zei hij. „Frank, mijn zus was zo zwaar toegetakeld dat ze niet meer te redden was.”
„Waar ik voor vreesde, is toch gebeurd”, zei de moeder van het slachtoffer. Ze wil de rest van haar leven niet verbitterd zijn en kiest voor vergiffenis, sprak de gelovige vrouw tot de verdachte. „Ik vergeef je de moord op mijn dochter en ik vergeef je jouw wangedrag dat je al die jaren hebt laten zien.”
Uitspraak: 18 april.