„Na corona en de energiecrisis is het nu de derde keer in korte tijd dat de wereld op z’n kop staat”, aldus Knot, die aanvoerde dat Nederland in zijn eentje het tij niet kan keren. De urgentste uitdagingen zijn volgens hem de dreigende handelsoorlog en de Europese wens om snel defensie-uitgaven te verhogen.

Knot pleit „als economisch tegengif tegen wereldwijde fragmentatie” onder meer voor het wegnemen van de overgebleven handelsbarrières tussen EU-landen. Daarnaast denkt hij dat er economische voordelen te behalen zijn als nationale regels en subsidies meer met elkaar in lijn worden gebracht. In sommige landen is de laatste tijd een sterke lobby voor versoepeling van gemeenschappelijke kapitaaleisen voor banken. Dat is volgens Knot geen goed idee, aangezien die regels volgens hem juist duurzame, langetermijngroei bevorderen.

Daarnaast is er de laatste tijd veel discussie over eurobonds. Knot benadrukt dat de keuze daarvoor uiteindelijk een politieke afweging is. Maar hij vindt het debat erover wel wat doorgeschoten. Als we meer dingen met elkaar doen op Europees niveau zoals verbetering van defensie, hoort daar in Knots ogen eigenlijk een stukje Europese financiering bij. „Doordat EU-obligaties als een veilige investering worden gezien, zou de rente op Europese schulduitgifte voor veel lidstaten lager zijn dan de rente op eigen staatsobligaties”, stipt hij ook aan. De Nederlandse regering, die al voor een lagere rente leent, is echter fel tegen.

Een groot risico rond de extra defensie-uitgaven is volgens Knot wel dat deze de hoge publieke schulden verder kunnen opjagen. Op korte termijn valt volgens Knot goed te verdedigen dat landen een tijdelijke uitzondering op de begrotingsregels krijgen voor de extra defensie-uitgaven. „Deze uitzondering zou wel echt tijdelijk moeten zijn”, benadrukt hij. Een tijdelijke versoepeling zou landen de kans geven om te kijken hoe ze alles op de langere termijn het best structureel in hun begroting kunnen inpassen.