In september zei Jansen dat hij nog steeds achter de uitspraak stond waarvoor Wilders is veroordeeld. Later nam hij daar als staatssecretaris afstand van, maar niet als persoon. Ambtenaren overwogen daarop te vertrekken, staat in de notulen uit oktober. Medewerkers zijn „persoonlijk door deze uitspraken geraakt, en er zijn collega’s die meevoelen en meeleven met hen”.

De medezeggenschap van Infrastructuur en Waterstaat heeft „begrip voor hun gevoelens”. Een andere bestuurder zegt „het gevoel van twee kampen niet te herkennen”, maar ook deze ambtenaar „ervaart dat de meningen divers zijn”. De ondernemingsraad maakte zich zorgen „dat de verbinding met de medewerkers wegvalt”, en plande in het najaar „kleinschalige sessies” met medewerkers.

Enkele dagen voor deze vergadering reageerde Jansen in de Tweede Kamer op vragen die hij over zijn uitspraken had gekregen. De staatssecretaris wilde niets kwijt over gesprekken die hij op zijn ministerie voerde. „Het enige wat ik wel wil opmerken, is dat mij geen signalen bekend zijn dat ik vertrouwen moet terugwinnen.”

In hetzelfde debat kwam Jansen hierop terug: „Ik heb begrepen dat er mensen zijn die daarover graag met mij willen praten. Dat zeg ik bij dezen toe. Mijn deur staat namelijk altijd open.”