De man werd in november 2024 veroordeeld voor een poging tot zware mishandeling, omdat hij al spookrijdend frontaal op een tegenligger botste. Hij kreeg hiervoor een gevangenisstraf en tbs met voorwaarden. Bij deze vorm van tbs wordt iemand niet gedwongen opgenomen in een kliniek. De man moest zich wel laten behandelen voor zijn stoornissen.

Nadat hij zich in januari had onttrokken aan die behandeling wilde de rechtbank dat hij werd geplaatst in een kliniek met een hoger beveiligingsniveau. Maar hiervoor geldt een wachttijd van anderhalf tot twee jaar. De rechtbank heeft gekeken naar geschikte alternatieven, maar die waren er niet binnen een „aanvaardbare termijn”.

Omdat de man hierdoor na zijn celstraf onbehandeld vrij zou komen, zag de rechtbank zich genoodzaakt de tbs-maatregel aan te passen, zoals ook verzocht door het Openbaar Ministerie. „Omdat de stoornis van de man tot nu toe niet behandeld is en het gevaar op een gewelddadig delict hoog is, kan de rechtbank niet anders dan de tbs met voorwaarden omzetten in een tbs met dwangverpleging”, concludeerde ze.

Het betekent dat de man in de cel blijft tot er een geschikte behandelplek voor hem is gevonden. Dat kan meer dan twee jaar duren, volgens de rechtbank, omdat veel mensen in de cel hun tbs-behandeling afwachten. In die tijd worden zij niet behandeld. Deze zogenoemde ‘passantenproblematiek’ bestaat al jaren en de wachttijden zijn opgelopen, signaleert de rechtbank.

De rechtbank benadrukt dat ze met dit besluit niet de landelijke problematiek kan oplossen, maar „slechts” kan beslissen in individuele gevallen.