In een zogeheten memorie van toelichting wordt het hoe en waarom van de wetten beschreven. Dit is geen vrijblijvende tekst. Rechters kunnen hierop terugvallen om te begrijpen hoe ze de wet moeten toepassen.

Faber kan aan een deel van de kritiek tegemoetkomen als ze deze toelichting op punten verandert. De regeringsadviseur vraagt de minister bijvoorbeeld om uit te leggen hoe haar asielwetten aansluiten op het Europese migratiepact. Sommige maatregelen overlappen namelijk en de raad voorziet dat die daarom snel weer moeten worden aangepast als de Europese afspraken in 2026 in Nederland worden ingevoerd.

Verder zou de minister beter moeten toelichten wat de financiële gevolgen zijn voor uitvoeringsorganisaties als de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Ook vindt de regeringsadviseur dat Faber beter moet onderbouwen of de doelen van haar wetten worden bereikt met de maatregelen die ze neemt. De minister hoopt met haar plannen het aantal asielzoekers en nareizigers dat naar Nederland komt te verminderen.

Het wetsvoorstel over het tweestatusstelsel regelt dat asielzoekers worden opgedeeld in twee groepen: vluchtelingen voor oorlog en geweld en mensen die om hun opvattingen, geloof of seksuele geaardheid worden vervolgd. De eerste groep krijgt in dit plan minder rechten. Het andere wetsvoorstel is een pakket van acht maatregelen, waaronder het schrappen van verblijfsvergunningen voor onbepaalde tijd en het inkorten van tijdelijke vergunningen van vijf naar drie jaar.

Naast de Raad van State hebben organisaties als de IND en de rechtspraak veel kritiek op de plannen. Zij vrezen voor een onhoudbare werklast.

In de coalitie leiden de asielplannen tot veel spanningen. De PVV wil van geen aanpassing weten. NSC hamert aan de andere kant op de uitvoerbaarheid van wetten en vindt de adviezen daarom erg belangrijk.