In het nabijgelegen dorp Pradaluga buigt een vrijwilliger van het Rode Kruis zich over een oude, zieke dame. Zijn met blauw latex omhulde hand rust zachtjes op haar hart.

Buiten klinken de sirenes. Mortuaria, crematoria en begraafplaatsen kunnen het aantal doden nauwelijks meer aan. Legertrucks en militairen zorgen voor transport van lichamen naar plaatsen in de omgeving.

In Seriate, zo’n 5 kilometer van Bergamo, vullen doodskisten de kerk. Een pastoor loopt tussen de rijen door. Biddend, zijn blik gericht op het gouden kruis dat de kisten siert.

In Nederland vult dreiging intussen de ziekenhuizen. Lange rijen auto’s wachten bij de teststraten. Op 4 mei is de stilte compleet. Op een vrijwel lege Dam leggen koning en koningin zwijgend een krans.

Inmiddels is het herinnering. Maar de beelden blijven; als spiegel van een crisis.