Geldmaat is het gezamenlijke netwerk van gele pinautomaten van de grootste Nederlandse banken, waaronder Rabobank en ING. De kleinere banken vrezen dat de grote banken via Geldmaat tarieven kunnen vaststellen „waarvan de kleinere banken geen andere keuze hebben dan deze te accepteren”. Die kosten zijn een „onevenredige last” voor kleinere banken in verhouding tot hun omvang, stellen zij.

Het doel van het wetsvoorstel is om contant geld beschikbaar, bereikbaar en betaalbaar te houden. Het zou grote banken verplichten een landelijk dekkend netwerk van geldautomaten aan te bieden. Banken met meer dan 50.000 betaalrekeninghouders in Nederland worden volgens het wetsvoorstel verplicht om ervoor te zorgen dat hun klanten van de voorzieningen van die infrastructuur gebruik kunnen maken.

De kleinere banken willen onder meer dat de drempelcriteria worden aangepast, door bijvoorbeeld het balanstotaal als uitgangspunt te nemen in plaats van 50.000 betaalrekeninghouders. Sommige van de kleinere banken bedienen bovendien vooral klanten die op zoek zijn naar een tweede bank voor gespecialiseerde diensten. Die klanten zouden „minimale of geen behoefte” hebben aan contante transacties, aldus de banken in de brief. Ze benadrukken daarbij wel achter de doelstellingen te staan om contant geld toegankelijk te houden.

Maartje Cremers, hoofd commercie bij Knab, stelt dat Knab bewust heeft gekozen om een digitale bank te zijn en dat klanten daarom ook daarvoor voor de bank kiezen. „We erkennen onze maatschappelijke verantwoordelijkheid, maar het verplicht stellen van gratis contante stortingen via Geldmaat is niet de oplossing”, zegt ze. „Het is kostbaar, mist neutraliteit omdat Geldmaat wordt beheerd door de grote banken, en creëert een ongelijk speelveld door nieuwe Europese spelers uit te sluiten - wat uiteindelijk de concurrentie en de consument schaadt.”