Johran (17) runt een succesvol bedrijf: „We hebben het over bedragen waar veel kleine ondernemers jaloers op kunnen zijn”
Steeds vaker starten minderjarigen een eigen bedrijf. Onder hen ook reformatorische jongeren. Een van hen is Johran de Koning uit Roden. „Met wat hulp van mijn ouders ging ik eieren verkopen.”
Een paar jaar geleden moest Johran het nog met zijn zakgeld doen. Nu komt er wekelijks behoorlijk wat geld op zijn rekening. Hij verkoopt meer dan 10.000 eieren per week, en dat gaan er volgens hem in de nabije toekomst nog veel meer worden.
Dan gaat het dus om een omzet van vele duizenden euro’s per maand?
„Dat klopt,” grijnst Johran. „We hebben het over bedragen waar heel wat kleine ondernemers jaloers op kunnen zijn. En dat terwijl ik nog studeer.” De inmiddels 17-jarige volgt een opleiding Ondernemer Handel in Groningen, maar zat nog op de middelbare school toen hij voor zichzelf begon.
„Ik was toen veertien en wilde graag geld verdienen. Liefst met iets waarbij ik met mensen kon omgaan, want daar houd ik van. Met wat hulp van mijn ouders ging ik daarom eieren verkopen. Mijn vader kocht ze in bij een boer. We begonnen in september 2022 met 600 eieren. En we bedachten een passende naam. Dat werd, heel eenvoudig: Eitje van Johran.”
Studeren gaat niet vanzelf. Heb je wel genoeg tijd voor je bedrijf?
„Dat run ik niet in mijn eentje”, vertelt Johran. Hij schakelt er andere jongeren voor in. Dat worden er steeds meer. „Inmiddels heb ik 22 jongens en meiden van twaalf jaar en ouder als verkopers.”
Samen met die helpers bezorgt hij niet alleen in zijn directe omgeving, maar ook in plaatsen als Tynaarlo, Westerkwartier en Groningen. Daarnaast zet hij zijn verkopers aan het werk in Den Haag en Dongen, en binnenkort op nog meer plaatsen. Ook bezit hij een aantal eierkastjes waarin hij zijn producten aanbiedt.
Kun je als veertienjarige zomaar een eigen zaak beginnen?
Bij die vraag kijkt Johran nadenkend. „De wetgeving in Nederland is niet op heel jonge ondernemers ingericht. Voor heel veel zaken heb je als minderjarige toestemming nodig van je ouders of, als je die niet hebt, van een voogd.”
Hij is daarom blij met de steun van zijn vader en moeder. „Gelukkig hebben die me vanaf het begin geholpen, vooral mijn vader. Vanaf mijn zestiende kreeg ik wat meer rechten. Vanaf die leeftijd kun je bij de kantonrechter een handlichting aanvragen. Dat heb ik gedaan, bij de rechtbank in Assen.”
Wat houdt dat in?
„Met die handlichting kreeg ik dezelfde rechten als een volwassen ondernemer. Vanaf die tijd kan ik bijvoorbeeld contracten ondertekenen. Het ondernemen is er een stuk makkelijker door geworden. Ik mag allerlei dingen doen die voor mijn leeftijdsgenoten verboden zijn.”
Hij beseft dat wat hij doet best bijzonder is. „Al ben ik ook weer niet de enige jongere die deze stap zet.” Dat worden er inderdaad steeds meer, blijkt uit cijfers van de landelijke rechtbanken. In 2015 vroegen niet meer dan vier Nederlandse minderjarigen een handlichting aan; in het afgelopen jaar waren dat er 43.
Johran: „Daarbij valt het op dat de meeste aanvragen van jongeren uit de Biblebelt komen, wat natuurlijk niet betekent dat deze tieners allemaal kerkelijk zijn.” Het gaat hierbij voornamelijk om jongens. Volgens de zeventienjarige handelaar zijn die ondernemender dan meiden. „Die nemen minder snel risico.’’
Is het lastig om gemotiveerd te blijven?
„Tja, natuurlijk slokt ondernemen veel tijd op. Ik moet me voortdurend op mijn bedrijf richten en soms lukt dat even niet, want ik wil ook andere dingen doen. Zo sport ik graag. Daarnaast wil ik af en toe met mijn vrienden optrekken.”
Daar komen het gezin, de kerk (GG Groningen) en de catechisatie nog bij. Volgens Johran is dat echter best te combineren. „Al besef ik dat het makkelijk is dat ik nog thuis woon. Mocht ik later een eigen gezin krijgen, dan wordt het vast lastiger.”
Heeft je christelijke achtergrond invloed op de manier waarop je onderneemt?
„Jazeker. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de manier waarop ik met de zondag omga. Dan neem ik de telefoon niet op. En als er iemand aan de deur komt, leg ik uit dat ik zes dagen per week bereikbaar ben.”
Gaat het met je bedrijf altijd van een leien dakje?
,,Nou nee. Veel gaat goed, maar soms maak ik ook vervelende dingen mee. Nog maar kort geleden werd ik bedreigd door linkse dierenactivisten. Bizar dat zogenaamde dierenvrienden dat soort dingen doen. Gelukkig ontdekte de politie al snel wie erachter zat; inmiddels is er tegen opgetreden.
Daarnaast komt het weleens voor dat jongeren jaloers op me zijn. Iemand schreef bizarre zelfverzonnen verhalen over me op sociale media.”
Wat wil je bereiken?
„Ik heb een duidelijk doel voor ogen”, zegt Johran beslist. „Ik wil de grootste eierboer van Nederland worden. Daarbij gaat het me er niet in de eerste plaats om dat ik er rijk van word. Geld verdienen is belangrijk, maar mij interesseert vooral het ondernemen. Dat vind ik mooi.”
Daarbij gaat het hem niet alleen om zichzelf. „Ik wil graag een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van andere jongeren. En mijn bedrijf levert ook op andere manieren wat op. Zo komen wij veel bij ouderen aan de deur. Die vinden het vaak leuk om af en toe een praatje met een jongere te maken.”