Sinds dinsdag toont Red een Kind de foto’s van zogenoemde sponsorkinderen niet meer op zijn website. Binnen de sector was er volgens de organisatie steeds meer kritiek op de methode en is er intern over gesproken. „Is het niet vreemd dat we kinderen die op zoek zijn naar een sponsor ‘in de etalage’ zetten op de website? Wat zouden we er eigenlijk van vinden als onze eigen kinderen zo online zouden staan?”, zijn twee voorbeelden van de vragen die de hulporganisatie zichzelf heeft gesteld.

Simone Schoemaker, manager bij Red een Kind, geeft aan dat de discriminatie die voortkomt uit deze manier van kindsponsoring niet gewenst is. „Elk kind is gelijk; we willen geen onderscheid maken op basis van uiterlijk of andere kenmerken.”

Het Nederlands Dagblad deed vorig jaar onderzoek naar de schaduwkanten van kindsponsoring bij vier christelijke hulporganisaties. Het ging om Red een Kind, Compassion, Woord en Daad en World Vision. Een woordvoerder van World Vision laat aan het Nederlands Dagblad weten dat het ook dit jaar stopt met het aanbieden van sponsorkinderen op hun website. En Woord en Daad meldt aan de krant dat sponsoren in principe maar één kind krijgen voorgesteld, maar als ze dat willen wel verder kunnen zoeken in het systeem.