Meditatie: De ware verwondering
„En als zij Het gezien hadden, maakten zij alom bekend het woord dat hun van dit Kindeken gezegd was. En allen die het hoorden, verwonderden zich over hetgeen hun gezegd werd van de herders.”
Lukas 2:17-18
De vrucht van de prediking der engelen is dat de herders gaan zoeken. Zij vinden Christus. Daarna gaan ze over Hem spreken.
De prediking van de herders is niet zonder vrucht. Zij bracht in het algemeen voort dat zij allen verwonderd werden. Het was bij allen niet zoals het moest zijn. De verwondering ontstond namelijk ook omdat wat zij hoorden van de herders zo geweldig en ongewoon was. Dat is niet genoeg. Al zou u van uzelf raken, evenals de koningin van Scheba, toch is dat niet de rechte verwondering.
Dat zien we bij Maria, die verwonderd was over alles wat gezegd werd door de herders en die al die woorden bewaarde in haar hart. De mensen die Gods Woord niet op de goede wijze horen kunnen wel met veel verwondering over Christus’ geboorte horen. Zij kunnen er zelfs door ontdaan zijn.
Hoeveel mensen zijn op het Kerstfeest niet ontroerd. Daarop zijn ze dan gerust. Maar dat is niets. Wees er zeker van dat wanneer u verder niets hebt, u nog een zondig leven leidt en vervreemd bent van God.
Laten wij ons dus nauwkeurig onderzoeken of wij zó ontroerd zijn over deze dingen en of wij alles zó verstaan, dat wij erdoor wedergeboren zijn. Zie eens of dit alles in uw ziel een diepe nederigheid werkt voor God en de mensen. Want dat is de aard van deze verwondering.
_Jodocus van Lodenstein,
predikant te Utrecht
(“De aanbidding der herders”, Reveil-serie nr. 60, december 1969)_
