De hervormde emeritus predikant uit Barneveld sprak dinsdag tijdens de studiemiddag voor theologiestudenten in Nijkerk, die was georganiseerd door de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. Het thema van de goedbezochte bijeenkomst in De Schakel was ”De kerk”. Ds. Kamphuis hield een Bijbels-theologische lezing, ds. E.K. Foppen uit Den Haag trok lijnen naar de praktijk.

Achilleshiel

Ds. Kamphuis noemde kerkscheuringen de „achilleshiel” van het protestantisme. Hij vindt het niet naar de Schriften dat het aspect van zuiverheid is los gepeld uit dat van eenheid en katholiciteit. „Calvijn zou zich daar nooit bij hebben neergelegd, gezien zijn Institutie en uitleg van teksten in Efeze en Kolossenzen.”

De eenheid in Christus geeft volgens hem ruimte voor „een zekere diversiteit van structuren en vormen. Geen pluraliteit, wel pluriformiteit. Dwars door alles heen blijft de trouw aan de kerk, die haar weg vond door de geschiedenis, ons stimuleren. Iedere scheiding of afscheiding is tot schade van de kerk. Dat is een verlies, een ramp.”

„Iedere scheiding of afscheiding is tot schade van de kerk” - Ds. G.D. Kamphuis, predikant Protestantse Kerk

Over de kern van de kerk zei de predikant: „Bepalend voor de identiteit van de kerk is de gemeenschap met Christus, haar Hoofd. Verdeeldheid, schisma, vloekt met het wezen van haar eenheid met Christus.”

Ds. Kamphuis zei over kerkgrenzen: „Hervormd-gereformeerden denken niet vanuit de grenzen van de kerk, maar vanuit het hart van het Evangelie, het hart van de kerk. Grenzen vaststellen laten we aan God over.”

Vrijzinnige collega

Tijdens de bespreking kreeg het forum –met beide sprekers en ds. J.A.W. Verhoeven, voorzitter van de Gereformeerde Bond– hierover diverse vragen.  Een ervan was: „Als Christus niet gezien wordt als Persoon maar als symbool, is er dan nog sprake van eenheid?” Ds. Kamphuis: „De verticale lijn van de eenheid met Christus is doorslaggevend. Als Christus niet erkend wordt als God en mens, komt de eenheid onder spanning te staan. Soms komen predikanten terecht in een protestantse gemeente met een vrijzinnige collega. Durf je de ander dan te zeggen waar het op staat als ernaar gevraagd wordt? Dat zeg je dan niet om die ander neer te zetten, maar met een hart vol verlangen om de ander binnen te halen.”

Ds. Kamphuis vertelde dat hij in een dergelijk gesprek de oplossing niet zomaar bij de hand heeft. „Maar”, zei hij, „ik sta wel in de trouw aan de Schriften en kom niet tot een andere belijdenis. Ik laat me niet van mijn plek duwen. Ik mag staan in de gehoorzaamheid aan Christus.”

Nieuws in beeld

Ds. E.K. Foppen. beeld Ruben Schipper

Forumbespreking. V.l.n.r:. ds. Verhoeven, ds. Foppen, ds. Kamphuis. beeld Jan van Reenen

beeld Ruben Schipper

beeld Ruben Schipper

Boekentafel. beeld Ruben Schipper

beeld Ruben Schipper

Ds. Foppen had daarvoor over zijn predikantschap in Gorinchem verteld. In een gesprek over de persoon van Christus vroeg een vrijzinnige predikant hem: „Vind je mij een ketter?” Ds. Foppen antwoordde: „Ja, wat jij hier zegt, is een ketterij.”

Later kwam het zo uit dat hij juist met deze predikant een kerstnachtdienst zou leiden. De verkondiging had daarbij de vorm van een interview met beide predikanten. Ds. Foppen: „Ik werd geïnterviewd over kerstfeest en vrede op aarde. Dan komt het aan op een helder getuigenis van Jezus Christus. Ik denk dat het een van mijn betere preken is geweest.”

Een kerkelijk werker uit een gemeente in Friesland die niet bij de Gereformeerde Bond hoort, vroeg om praktische tips. Ds. Foppen: „Bidden en wachten kunnen de daad van het moment zijn. Zoek mensen op. Als je met hen gaat praten, zingen en bidden, kunnen er dingen veranderen. Men kan zich zomaar optrekken aan iemand die al zijn hoop op Christus gevestigd heeft.”

„Als je met mensen gaat praten, zingen en bidden, kunnen er zomaar dingen veranderen” - Ds. E.K. Foppen, predikant Protestantse Kerk