Irritatie was er vooral over het gebrek aan perspectief voor de zogeheten PAS-melders. Dat zijn boeren die buiten hun schuld om geen stikstofvergunning hebben, omdat zij die voor 2019 niet nodig hadden. Zolang er zicht op legalisatie was voor hen, bijvoorbeeld doordat de totale stikstofuitstoot naar beneden zou gaan en er meer stikstofruimte zou ontstaan, grepen rechters niet in. Maar handhaving dreigt alsnog, nu niet zeker is of Wiersma’s nieuwe plannen voldoende zijn. Voor boeren kan dat betekenen dat zij dwangsommen krijgen, of dat hun veestapel moet inkrimpen.

Een woedende Laura Bromet (GroenLinks-PvdA) was er klaar mee en wilde niet langer meedenken met de minister. Goede beleidssuggesties aan de minister kwalificeerde zij als „parels voor de zwijnen”. Volgens Bromet is Wiersma „incompetent” en gaat zij de stikstofproblemen niet oplossen. Grinwis keek uit naar „een brief met serieuze emissiereductie”, maar verzucht dat de brief „een teleurstelling” is.

Niet alleen de oppositie, maar ook coalitiepartijen VVD en NSC zijn kritisch. Zij willen snel concretere plannen van de minister zien hoe de stikstofneerslag omlaag moet. Thom van Campen (VVD) wil begin volgend jaar meer zien van Wiersma. Harm Holman (NSC) wil zo snel mogelijk „een doorbraak forceren” zodat boeren weten waar ze aan toe zijn. Wetgeving waarin stikstofreductie slecht is onderbouwd, wil hij niet steunen. Voorstellen van Grinwis voor concrete doelen leken bij hen in betere aarde te vallen dan de „hoofdlijnen” waar Wiersma vrijdag mee kwam.

Eerder in het debat was Wiersma’s eigen partij al voorzichtig kritisch. „We willen meer zicht op een tijdpad, concrete maatregelen, en een grove inschatting van de bijdrage die de maatregelen hebben aan het halen van de doelen”, aldus Cor Pierik (BBB).

„Ik proef wat ongeduld”, merkte Wiersma tijdens haar betoog op. Ze begreep dat, maar „we kunnen geen ijzer met handen breken”. Wiersma wil in gesprek met de sector en „een zorgvuldige afweging” maken.