Meditatie: Het grootste geschenk
„Abraham, uw vader, heeft met verheuging verlangd, opdat hij Mijn dag zien zou; en hij heeft hem gezien en is verblijd geweest.”
Johannes 8:56
God heeft de mensen Zijn eniggeboren Zoon gegeven. Nu is er geen ondankbaarheid op de wereld die God zo veel verdriet doet, als dat de mensen met zo’n groot geschenk toch niet blij zijn.
Alleen de Zoon van God kon voor de mensen vergeving van zonden, genezing van alle kwalen en verlossing van de dood aanbrengen. Alleen Hij kan ons opnemen in de hemel.
Hij is de enige troost voor alle bekommerde harten. Hij is de enige hoop ter wereld in het stervensuur. Daarom is Hij een geschenk dat van groter waarde is dan de hele wereld.
Toch zijn mensen daarover van nature niet zeer verheugd. Ze zien niet veel waarde in de Heere Christus. Ze hebben veel meer op met de waardeloze dingen van dit leven. En daarover vertoornt God Zich zeer.
Toen Christus geboren was, waren alle hemelse machten daarover verheugd. Alle engelen zongen daarover een lofzang voor de Heere. Hoeveel te meer behoren mensen zich dan daarin te verheugen. De Heere Christus is toch alléén geboren tot zaligheid van ménsen.
Alle mensen, jong en oud, behoren zich over de komst van Christus in het vlees te verheugen met de hoogste vreugde.
_Joos van Laren,
predikant te Vlissingen
(”Twee-en-vijftigh Predicatiën over bysondere Texten der H. Schrifture”, Vlissingen, 1670)
Vier eeuwen geleden verlangde oudvader Joos van Laren naar een beter vaderland – net als zijn vader, net als zijn opa. Op tweede kerstdag 1631 preekte Joos van Laren jr. (1586-1653) in de Grote Kerk van Vlissingen over Abraham. De meditatie van de komende dagen is genomen uit die preek, als onderdeel van de RD-serie Oud goud._
