Vraag de gemiddelde Israëliër wat hij van de Amerikaanse verkiezingsuitslag vindt en hij zal positief antwoorden. Niet per se omdat Israëliërs enorme fans zijn van Donald Trump, maar omdat het alternatief dubieuzer leek, onze eerdere ervaring met Trump goed was en we collectief verlangen naar een zwaargewicht die de balans van de huidige oorlog positief kan doen doorslaan.
Omdat onder Trump I significante ontwikkelingen plaatsvonden die directe invloed hadden op het leven van Mozes Modaal, wordt Trump door de Israëliërs gezien als een echte doener. Neem de Abrahamakkoorden, die een historische stap betekenden in het normaliseren van de betrekkingen tussen Israël en de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) en Bahrein.
Naast deze door Trump geïnitieerde nieuwe politieke realiteit, betekende dat vrije handel voor lokale bedrijven en een nieuwe vakantiebestemming voor Israëliërs. Sinds eind 2020 hebben al zo’n een op de tien Israëliërs de VAE bezocht. In drukke tijden gaan er wekelijks wel 200 vluchten tussen de landen. Een aantal dat verrassenderwijs amper is afgenomen gedurende de oorlog. Waar vele westerse vliegmaatschappijen Israël de facto al maanden mijden, is FlyDubai trouw.
Een ander beleidsgebied van Trump dat direct invloed had op onze levens –en op die van mijn gezin in het bijzonder– was zijn visie op de Golanhoogten. Toen hij aan zijn eerste termijn begon, was de Islamitische Staat pas net een beetje op zijn retour. Kort daarvoor stonden IS-troepen letterlijk aan de Syrisch-Israëlische grens.
De naschokken van het IS-bewind zijn overigens nog altijd voelbaar. Zo bevrijdde Israël kortgeleden een Yezidimeisje uit Gaza dat daar door IS-geïnitieerde mensensmokkel terecht was gekomen.
Geconfronteerd met de tragedie van Syrië, moest het volgens Trump voor eens en voor altijd duidelijk zijn dat de Golanhoogten Israël moeten toebehoren als veiligheidsbuffer. Met het groene licht van Amerika besloten de Israëlische overheden actiever groei te stimuleren op de Golanhoogten. Bestaande dorpen werden uitgebreid. Gratis bouwland werd verdeeld –een initiatief waarvan wij gebruik hebben gemaakt– en nieuwe dorpen werden gesticht. Eén zo’n nieuw dorp werd als dank zelfs vernoemd naar Trump.
Hoewel ik stiekem hoopte dat Nikki Haley een kans zou maken op het presidentschap hebben wij op persoonlijk en collectief niveau Trump veel te danken. Ondanks alle haken en ogen aan de politieke realiteit van zowel Israël als Amerika, proef ik dat met Trumps nieuwe termijn een stukje hoop is teruggekeerd. In die hoop wachten we af op de voltooiing van de samenstelling van kabinet-Trump II en zijn toets aan de werkelijkheid.
Onze correspondenten in Israël, Jeannette Gabay-Schoonderwoerd, houdt een dagboek bij vanuit haar woonplaats Afik, in het noorden van Israël. Deel 87.
