De Europese Unie werkt, op initiatief van onder meer Nederland, aan een Europees PFAS-verbod. Dit duurt echter zeker nog een paar jaar. De waterschappen willen dat Nederland „vooruitlopend op Europese regelgeving” al een landelijk verbod instelt voor alle „niet-essentiële producten en toepassingen” met PFAS. Dat is een verzamelnaam voor duizenden chemische stoffen, die schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid en het milieu.

In diverse waterschappen was de afgelopen weken opgeroepen om een brandbrief te sturen naar het Rijk, met daarin het pleidooi om uiterlijk 1 januari 2026 een landelijk PFAS-verbod te hebben. Die datum komt echter niet terug in de brief van vijf pagina’s die woensdag naar Madlener ging. Daarin staat alleen dat „snel handelen geboden is”.

Het initiatief voor de brandbrief werd genomen door de Partij voor de Dieren-fractie in het Brabantse waterschap De Dommel. „Dit is een laatste noodkreet, de tijd van praten en verschuilen achter een toekomstig Europees verbod is voorbij”, aldus Judith Lammers van de PvdD. Heel wat andere waterschappen en enkele provincies schaarden zich achter haar oproep.

Volgens de Unie van Waterschappen is „onvoldoende sprake van samenhangend beleid” bij het Rijk in de PFAS-aanpak. De koepelorganisatie pleit daarom voor een actieplan „om echt regie te pakken en het PFAS-probleem integraal op te pakken. Er is geen tijd meer te verliezen. De PFAS-kraan moet dicht.” De waterschappen willen ook „duidelijke wet- en regelgeving rondom PFAS” en een plan om bestaande PFAS-verontreiniging aan te pakken. Zo is de omgeving van de Chemours-fabriek in Dordrecht vervuild geraakt door de jarenlange uitstoot van grote hoeveelheden schadelijke stoffen. De zwemplas Merwelanden moest gesloten worden omdat er te hoge waardes werden aangetroffen. Het is nog niet duidelijk hoe dit water kan worden schoongemaakt.