Na een dienstverband van veertien jaar bij Defensie, met uitzendingen naar onder meer Afghanistan en Noord-Irak , werd ds. Van Duijvenboden in 2023 in deeltijd verbonden aan de protestantse gemeente De Ark in Bilthoven. Geregeld zit hij in zijn werkkamer in het verenigingsgebouw naast de uit 1915 daterende Zuiderkapel. Op zondagochtend zijn er zo’n honderd kerkgangers en in de avonddienst tachtig, vertelt de predikant.

Mist u, nu u weer gemeentepredikant bent, de krijgsmacht weleens?

„Ja, zeker. Bij Defensie heb je een bepaalde dynamiek en hectiek die heel anders zijn dan in een gemeente. Dat vond ik prachtig. Op het alleronverwachts kan een militaire eenheid een opdracht krijgen, waarbij je letterlijk je pen laat vallen en mee moet. Zo maakte de minister van Defensie in 2014 bekend dat Nederland ging meedoen met de internationale coalitie tegen IS. Nog geen week later vertrokken we. Ook in het pastoraat kwam ik veel meer onverwachte zaken tegen dan in de gemeente. Geregeld kwamen militairen voor het eerst bij me en vertelden binnen een paar minuten iets heel persoonlijks wat er in hun leven speelde.

„Bij Defensie heb je een bepaalde dynamiek en hectiek; dat vond ik prachtig” - Ds. P. van Duijvenboden, predikant in Bilthoven

In augustus 2021 kwam ik terug van mijn laatste uitzending, naar Irak. Vanaf dat moment, ruim een jaar voor mijn afscheid, begon ik af te bouwen bij Defensie en groeide het verlangen om weer een gemeente te mogen dienen, zoals ik eerder in Den Bommel en Apeldoorn deed. Ik vind het ook weer mooi om nu in Bilthoven te werken.”

U groeide op in Katwijk aan Zee. Wat bleef u bij van het kerkelijke leven in uw jeugd?

„Je had in Katwijk twee hoofdstromingen binnen de toenmalige Nederlandse Hervormde Kerk: het ene deel behoorde tot de Gereformeerde Bond en het andere deel was confessioneel. Het Gereformeerde-Bondsdeel, waar wij bij hoorden, werd getekend door bevindelijkheid.

Mij is met de paplepel ingegoten dat God Iemand is met Wie je een relatie krijgt –dat is genade– en met Wie je je leven deelt. Dat leefden mijn ouders ook voor. Mijn vader was ouderling, maar vooral een warme christen. God deed ertoe in zijn bestaan, dat merkte je aan alles. Voor een groot deel van mijn familie gold dat ook. Dat bevindelijke klimaat heeft me gestempeld.”

Wanneer ontstond bij u het verlangen om predikant te worden?

„Dat begon in 1988. Ik was beroepsmilitair en we woonden in Westervoort. Omdat we ons bij de hervormde gemeente daar niet op onze plek voelden, kerkten we bij ds. R. Kattenberg in de gereformeerde gemeente in Arnhem. Zijn preken waren zoals ik dat gewend was in Katwijk en raakten me. Ds. Kattenberg stond aan het begin van mijn verlangen om niet alleen als christen bij Defensie te werken, maar meer met het Evangelie te doen, zonder dat ik nog precies wist wat.

Dat verlangen werd verder aangewakkerd toen we in 1989 naar Barneveld verhuisden, waar ds. P. de Jager en de oude ds. J.C. Schuurman hervormd predikant waren. In september 1990 begon ik mijn studie aan de Theologische School van de Gereformeerde Bond. Gaandeweg groeide het verlangen om predikant te worden, waarna ik in deeltijd theologie ging studeren aan de Universiteit van Amsterdam.”

Wat kenmerkt uw huidige gemeente in Bilthoven?

„De Ark is een van de twee wijkgemeenten van de protestantse gemeente Bilthoven en staat in de gereformeerde traditie. We zijn geen wijkgemeente van bijzondere aard, maar mensen maken wel een keus om lid te worden van deze gemeente. Gemeenteleden komen behalve uit Bilthoven uit De Bilt, Groenekan, Maartensdijk, Den Dolder en sommigen zelfs uit Zeist. Vanwege de hoge huizenprijzen gaan veel jonge mensen die trouwen hier weg. Vijfenhalf jaar geleden was hier de laatste doopdienst. De gemeente is klein, maar buitengewoon hecht.”

„Mijn hoofdtaken zijn prediking, catechese en pastoraat, maar ik probeer mijn vleugels breder uit te slaan dan alleen in de gemeente” - Ds. P. van Duijvenboden, predikant in Bilthoven

In hoeverre bent u behalve op de gemeente betrokken op het dorp?

„Mijn hoofdtaken zijn prediking, catechese en pastoraat, maar ik probeer mijn vleugels breder uit te slaan dan alleen in de gemeente. Zo zit ik in het pastoresconvent, dat een lijntje heeft met vooral de gemeente De Bilt, en ga ik voor in bejaardenhuizen.

De Zuiderkapel ligt 75 meter van de straat af. Dat is bijna symbolisch voor onze afstand tot de samenleving. Die hopen we te gaan overbruggen. In december organiseerden we een kerstzang, waarvoor we buurtbewoners breed uitnodigden, om nog eens kenbaar te maken dat we er zijn en dat ze hartelijk welkom zijn.

Ik wil ook een bord laten maken om aan de weg te zetten als ik hier zit te werken, waarop ik aangeef dat mensen die op zoek zijn naar een inhoudelijk, pastoraal gesprek welkom zijn om binnen te lopen. In samenwerking met de missionaire organisatie IZB gaan we ons bezinnen op wat we nog meer kunnen betekenen voor de omgeving, want we hebben ook een taak richting dit dorp.”