Dat Israël op enig moment grondtroepen naar Libanon zou sturen, hing al een tijdje in de lucht. Alleen met luchtaanvallen is het vrijwel onmogelijk een einde te maken aan de dagelijkse beschietingen door Hezbollah op het noorden van Israël en de veilige terugkeer van de geëvacueerde inwoners van het noordelijk grensgebied te realiseren.

Het besluit om een grondoperatie te starten is echter sneller genomen dan verwacht. De militaire successen die Israël de afgelopen weken tegen de Libanese terreurbeweging boekte, hebben de operationele klok flink vooruitgezet. Daarom keurde het Israëlische veiligheidskabinet maandagavond al de plannen voor een invasie goed.

Al in augustus voerde Israël een grootschalige preventieve aanval op honderden lanceerinstallaties van Hezbollah uit. Dat gebeurde nadat de inlichtingendienst lucht had gekregen van een ophanden zijnde raketaanval op Israëlische doelen. Vorige maand ontploften piepers en portofoons van duizenden Hezbollahstrijders. En afgelopen weekeinde schakelde de Israëlische luchtmacht Hezbollahleider Hassan Nasrallah uit, nadat eerder al diverse hoge commandanten van de beweging waren omgekomen.

Bunkers

De Israëlische legertop is er kennelijk van overtuigd dat Hezbollah dusdanig verzwakt is dat een grondoperatie verantwoord is. Door het uitschakelen van kopstukken en communicatiemiddelen lijkt de coördinatie binnen de beweging ernstig verstoord. En ook de gevreesde dreiging van het enorme rakettenarsenaal van Hezbollah is aanzienlijk gereduceerd. Dat blijkt alleen al uit de beperkte reactie van de terreurgroep op de enorme klappen die ze de afgelopen tijd te verwerken kreeg.

Dat neemt niet weg dat een grondoorlog nog altijd aanzienlijke risico’s met zich meebrengt. Hezbollah heeft nog altijd zo’n 100.000 goedgetrainde strijders van de Radwan Forces ter beschikking, die het terrein in Zuid-Libanon uitstekend kennen en gevechtservaring in Syrië hebben opgedaan. Israël heeft de Libanonoorlog van 2006 nog vers in het geheugen, toen Israëlische grondtroepen bloedig strijd leverden met Hezbollah en vooral veel van antitankwapens te duchten hadden.

Mede om die reden heeft Israël de doelen in deze fase van de oorlog beperkt tot het terugbrengen van zijn verdreven inwoners in het noordelijk grensgebied. Ook daarvoor is overigens een intensieve campagne nodig, want de omvangrijke militaire infrastructuur van Hezbollah in het grensgebied zal moeten worden vernietigd. Variërend van een uitgebreid tunnelnetwerk tot bunkers en observatieposten.

Ook zullen de Radwan Forces uit hun posities in het zuiden moeten worden verdreven. Want na de aanslagen van 7 oktober door Hamas is Israël meer dan ooit beducht voor een invasie van terroristen op het eigen grondgebied. De confrontatie met Hezbollahstrijders op de grond zal onvermijdelijk tot verliezen aan Israëlische zijde leiden.

Momentum

Als die operatie succesvol verloopt, is het niet uitgesloten dat Israël het momentum aangrijpt om Hezbollah verder aan te pakken en het conflict stap voor stap zal opschalen. De terreurbeweging heeft onder andere in de oostelijke Beka’avallei eveneens een aanzienlijke militaire capaciteit opgebouwd.

Tot een totale vernietiging van de militaire capaciteit van Hezbollah, zoals Israël die bij Hamas voor ogen staat, zal het vermoedelijk echter niet komen. Naarmate de strijdkrachten verder Libanon intrekken, zullen de risico’s toenemen. Zowel voor het Israëlische leger als voor de Libanese bevolking.

Overigens is het erg onduidelijk hoe de militaire operatie in Libanon verloopt. De Israëlische autoriteiten hebben de censuur uitgebreid en media is verboden over troepenbewegingen te berichten.